รูปแบบการพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร SMEs ยามราตรีในย่านเยาวราช

dc.contributor.authorรัญจวน ประวัติเมือง
dc.date.accessioned2025-09-03T03:45:55Z
dc.date.available2025-09-03T03:45:55Z
dc.description.abstractการวิจัย เรื่อง รูปแบบการพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร SMEs ยามราตรีในย่านเยาวราช มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโครงสร้างพื้นฐานของธุรกิจร้านอาหาร SMEs ในย่านเยาวราช และวิเคราะห์ การดำเนินงานของธุรกิจอาหาร SMEs ในย่านเยาวราช จุดอ่อน จุดแข็ง โอกาส และอุปสรรค ในด้านต่าง ๆ เพื่อกำหนดรูปแบบการพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร SMEs ยามราตรีในย่านเยาวราชที่เอื้อต่อการท่องเที่ยว ด้วยวิธีการศึกษาวิจัยทั้งเชิงปริมาณ (Qualitative Methodology) และวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Methodology) โดยประชากรตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาวิจัยเชิงปริมาณ คือ ผู้ประกอบการบนถนนเยาวราช 32 ราย ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้ประกอบการและลูกจ้างร้านอาหารขนาดกลางและขนาดย่อม 20 ราย นักท่องเที่ยว 15 ราย ผู้ประกอบการและลูกจ้างร้านอาหารที่ไม่ได้จดทะเบียน 5 ราย นักวิชาการ ด้านอาหาร ด้านการท่องเที่ยว อย่างละ 2 ราย ตัวแทนขององค์กรที่เกี่ยวข้องในย่านเยาวราช เช่น เขตพื้นที่ฯ สมาคมชาวจีน 2 ราย นักโบราณคดี และวัฒนธรรม 2 ราย ข้อมูลที่ได้ผู้วิจัยนำมา ตรวจสอบแบบสามเส้า และใช้ในการวิเคราะห์ด้วยค่าสถิติร้อยละสำหรับเชิงปริมาณใช้การวิเคราะห์ แบบเนื้อหา (Content Analysis) สำหรับเชิงคุณภาพ ผลการศึกษาวิจัย พบว่า ธุรกิจอาหาร SMEs ในย่านเยาวราชอยู่บนถนนหลัก ๆ 2 สาย คือ ถนนวานิช 1 และถนนเยาวราช โดยมีจำนวนพอ ๆ กัน การดำเนินกิจการบนถนนวานิช 1 พบว่า เป็นร้านอาหารที่ดำเนินงานควบคู่กับการให้บริการที่พักจำนวนมาก สำหรับการศึกษากิจการบนถนนเยาวราช พบว่า ในช่วง 4 ปีที่ผ่านมา ภาวะการลงทุนไม่เปลี่ยนแปลงการดำเนินงานอยู่ในสภาวะของการประคองตัว เนื่องจากเกิดผลกระทบต่อเนื่องจากสภาวะการเมืองและมหาอุทกภัย สินค้าของธุรกิจอาหาร SMEs บนถนนสายนี้ เป็นสินค้าที่บริการตามสั่ง ทั้งอาหารจีนและซีฟู้ด คิดเป็นร้อยละ 71.88 ส่วนสินค้าเฉพาะอย่าง เช่น ก๋วยเตี๋ยว ก๋วยจั๊บ หูฉลาม มีเพียง ร้อยละ 28.13 มีการจัดตั้งในรูปแบบเจ้าของคนเดียวเป็นส่วนใหญ่ อายุการดำเนินงาน มากกว่า 10 ปี ร้อยละ 84.38 ผู้บริหารและผู้ประกอบการส่วนใหญ่เป็นผู้ที่มีพื้นฐานและประสบการณ์ในธุรกิจอาหารมาก่อน คิดเป็นร้อยละ 81.25 และก่อตั้งกิจการด้วยตนเอง ทั้งนี้ เพราะมีความชอบและถนัดเป็นทุนเดิม รองลงมา คือ การรับช่วงต่อจากบรรพบุรุษ การดำเนินกิจกรรมหลัก ๆ ส่วนใหญ่อาศัยคนในครอบครัว ลูกค้ามีทั้งคนจีน ญี่ปุ่น ไทย และจีนมาเลย์ การดำเนินงานทางการตลาด เขตสัมพันธวงศ์ช่วยในการทำเว็บไซต์ ส่วนกิจการใช้วิธีเชิญชวนโดยการติดเมนูเป็นรูปภาพหน้าร้าน และการปรุงให้ลูกค้าเห็นขั้นตอนการปรุง การให้บริการ เน้นการใช้ภาษาและรับออเดอร์ที่แม่นยำ ในการผลิตให้ความสำคัญกับการจัดหาวัตถุดิบที่สด สะอาด มีคุณภาพ ด้านการเงินส่วนมากใช้เงินจากการสะสมมาเป็นเงินทุนหมุนเวียน สำหรับระบบการบริหาร และการใช้เทคโนโลยียังไม่ได้รับความสนใจ ส่วนใหญ่อาศัยประสบการณ์และความเคยชิน จุดอ่อน ในการดำเนินงานขาดการเปิดใจรับสิ่งใหม่ ๆ และการเรียนรู้สภาพการเปลี่ยนแปลง จุดแข็ง ความสด และรสชาติของอาหารที่เป็นเอกลักษณ์ โอกาส ถือเป็นย่านที่ได้รับการส่งเสริมจากการท่องเที่ยวที่มีวิถี ชีวิตวัฒนธรรมของคนจีน แต่ปัญหาใหญ่ คือ การจราจรติดขัด และการพัฒนาพื้นที่สำหรับการจอดรถ กระทำได้ลำบาก แนวทางการพัฒนา หน่วยงานที่รับผิดชอบพื้นที่ควรต้องวางทิศทางการพัฒนาที่มีความชัดเจน เพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมอาหารและวิถีชีวิต คิดวิธีการลำเลียง นักท่องเที่ยวเข้าไปในพื้นที่จัดหน่วยงานเป็นศูนย์กลางที่ให้ความรู้และข้อมูล จัด Zoning การบริการ และการดูแลเพื่ออานวยความสะดวกทั้งธุรกิจอาหารและนักท่องเที่ยว มีหน่วยงานสนับสนุน การทำวิจัยและพัฒนา และหาทางในการให้ความช่วยเหลือทางการตลาด ฯลฯ
dc.identifier.urihttps://repository.dusit.ac.th/handle/123456789/11765
dc.publisherมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต
dc.subjectธุรกิจร้านอาหาร
dc.subjectร้านอาหาร
dc.subjectพฤติกรรมผู้บริโภค
dc.subjectธุรกิจ SMEs
dc.titleรูปแบบการพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร SMEs ยามราตรีในย่านเยาวราช
mods.location.urlhttps://ebooks.dusit.ac.th/detail.php?recid=1268
Files
Collections