รูปแบบการพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร SMEs ยามราตรีในย่านเยาวราช
Date
ISBN
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Resource Type
Publisher
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต
Views
Views1
Usage analytics
Journal Title
รูปแบบการพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร SMEs ยามราตรีในย่านเยาวราช
Authors
Recommended by
Abstract
การวิจัย เรื่อง รูปแบบการพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร SMEs ยามราตรีในย่านเยาวราช มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโครงสร้างพื้นฐานของธุรกิจร้านอาหาร SMEs ในย่านเยาวราช และวิเคราะห์ การดำเนินงานของธุรกิจอาหาร SMEs ในย่านเยาวราช จุดอ่อน จุดแข็ง โอกาส และอุปสรรค ในด้านต่าง ๆ เพื่อกำหนดรูปแบบการพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร SMEs ยามราตรีในย่านเยาวราชที่เอื้อต่อการท่องเที่ยว ด้วยวิธีการศึกษาวิจัยทั้งเชิงปริมาณ (Qualitative Methodology) และวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Methodology) โดยประชากรตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาวิจัยเชิงปริมาณ คือ ผู้ประกอบการบนถนนเยาวราช 32 ราย ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้ประกอบการและลูกจ้างร้านอาหารขนาดกลางและขนาดย่อม 20 ราย นักท่องเที่ยว 15 ราย ผู้ประกอบการและลูกจ้างร้านอาหารที่ไม่ได้จดทะเบียน 5 ราย นักวิชาการ ด้านอาหาร ด้านการท่องเที่ยว อย่างละ 2 ราย ตัวแทนขององค์กรที่เกี่ยวข้องในย่านเยาวราช เช่น เขตพื้นที่ฯ สมาคมชาวจีน 2 ราย นักโบราณคดี และวัฒนธรรม 2 ราย ข้อมูลที่ได้ผู้วิจัยนำมา ตรวจสอบแบบสามเส้า และใช้ในการวิเคราะห์ด้วยค่าสถิติร้อยละสำหรับเชิงปริมาณใช้การวิเคราะห์ แบบเนื้อหา (Content Analysis) สำหรับเชิงคุณภาพ
ผลการศึกษาวิจัย พบว่า ธุรกิจอาหาร SMEs ในย่านเยาวราชอยู่บนถนนหลัก ๆ 2 สาย คือ ถนนวานิช 1 และถนนเยาวราช โดยมีจำนวนพอ ๆ กัน การดำเนินกิจการบนถนนวานิช 1 พบว่า เป็นร้านอาหารที่ดำเนินงานควบคู่กับการให้บริการที่พักจำนวนมาก สำหรับการศึกษากิจการบนถนนเยาวราช พบว่า ในช่วง 4 ปีที่ผ่านมา ภาวะการลงทุนไม่เปลี่ยนแปลงการดำเนินงานอยู่ในสภาวะของการประคองตัว เนื่องจากเกิดผลกระทบต่อเนื่องจากสภาวะการเมืองและมหาอุทกภัย สินค้าของธุรกิจอาหาร SMEs บนถนนสายนี้ เป็นสินค้าที่บริการตามสั่ง ทั้งอาหารจีนและซีฟู้ด คิดเป็นร้อยละ 71.88 ส่วนสินค้าเฉพาะอย่าง เช่น ก๋วยเตี๋ยว ก๋วยจั๊บ หูฉลาม มีเพียง ร้อยละ 28.13 มีการจัดตั้งในรูปแบบเจ้าของคนเดียวเป็นส่วนใหญ่ อายุการดำเนินงาน มากกว่า 10 ปี ร้อยละ 84.38 ผู้บริหารและผู้ประกอบการส่วนใหญ่เป็นผู้ที่มีพื้นฐานและประสบการณ์ในธุรกิจอาหารมาก่อน คิดเป็นร้อยละ 81.25 และก่อตั้งกิจการด้วยตนเอง ทั้งนี้ เพราะมีความชอบและถนัดเป็นทุนเดิม รองลงมา คือ การรับช่วงต่อจากบรรพบุรุษ
การดำเนินกิจกรรมหลัก ๆ ส่วนใหญ่อาศัยคนในครอบครัว ลูกค้ามีทั้งคนจีน ญี่ปุ่น ไทย และจีนมาเลย์ การดำเนินงานทางการตลาด เขตสัมพันธวงศ์ช่วยในการทำเว็บไซต์ ส่วนกิจการใช้วิธีเชิญชวนโดยการติดเมนูเป็นรูปภาพหน้าร้าน และการปรุงให้ลูกค้าเห็นขั้นตอนการปรุง การให้บริการ เน้นการใช้ภาษาและรับออเดอร์ที่แม่นยำ ในการผลิตให้ความสำคัญกับการจัดหาวัตถุดิบที่สด สะอาด มีคุณภาพ ด้านการเงินส่วนมากใช้เงินจากการสะสมมาเป็นเงินทุนหมุนเวียน สำหรับระบบการบริหาร และการใช้เทคโนโลยียังไม่ได้รับความสนใจ ส่วนใหญ่อาศัยประสบการณ์และความเคยชิน จุดอ่อน ในการดำเนินงานขาดการเปิดใจรับสิ่งใหม่ ๆ และการเรียนรู้สภาพการเปลี่ยนแปลง จุดแข็ง ความสด และรสชาติของอาหารที่เป็นเอกลักษณ์ โอกาส ถือเป็นย่านที่ได้รับการส่งเสริมจากการท่องเที่ยวที่มีวิถี ชีวิตวัฒนธรรมของคนจีน แต่ปัญหาใหญ่ คือ การจราจรติดขัด และการพัฒนาพื้นที่สำหรับการจอดรถ กระทำได้ลำบาก แนวทางการพัฒนา หน่วยงานที่รับผิดชอบพื้นที่ควรต้องวางทิศทางการพัฒนาที่มีความชัดเจน เพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมอาหารและวิถีชีวิต คิดวิธีการลำเลียง นักท่องเที่ยวเข้าไปในพื้นที่จัดหน่วยงานเป็นศูนย์กลางที่ให้ความรู้และข้อมูล จัด Zoning การบริการ และการดูแลเพื่ออานวยความสะดวกทั้งธุรกิจอาหารและนักท่องเที่ยว มีหน่วยงานสนับสนุน การทำวิจัยและพัฒนา และหาทางในการให้ความช่วยเหลือทางการตลาด ฯลฯ