การพัฒนานวัตกรรมจากส่วนเหลือทิ้งของมะพร้าว: ใยอาหารผงจากมะพร้าว และวัสดุนาโนเซลลูโลส
Date
ISBN
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Resource Type
Publisher
Views
Views5
Usage analytics
Journal Title
การพัฒนานวัตกรรมจากส่วนเหลือทิ้งของมะพร้าว: ใยอาหารผงจากมะพร้าว และวัสดุนาโนเซลลูโลส
Recommended by
Abstract
มะพร้าวเป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญของประเทศไทย เมื่อมีการขยายตัวของภาคการเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรของการผลิตมะพร้าวส่งผลให้มีส่วนเหลือทิ้งจากมะพร้าวเป็นจำนวนมาก งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มจากส่วนเหลือทิ้งของมะพร้าว โดยผลิตเป็นใยอาหารผงจากกากมะพร้าวและวัสดุนาโนเซลลูโลสจากกาบมะพร้าว ผลจากการศึกษาใยอาหารผง พบว่า สภาวะที่เหมาะสมในการสกัด คือ ใช้ตัวทำละลาย 95% เอทานอล และตัวทำละลายเฮกเซน โดยใช้อุณหภูมิในการอบแห้งที่ 50 องศาเซลเซียส ซึ่งจะให้ปริมาณร้อยละของผลผลิตสูงที่สุด (82.14-80.60%) และมีปริมาณไขมันน้อยที่สุด (6.71-6.43%) ขนาดของใยอาหารที่ 500 ไมโครเมตร จะให้คุณสมบัติเชิงหน้าที่ที่เพิ่มมากขึ้น โดยมีปริมาณใยอาหารที่สกัดได้อยู่ที่ 52.07-53.24% ส่วนผลการศึกษาวัสดุนาโนเซลลูโลส พบว่า กาบมะพร้าวจะถูกสกัดโดยการย่อยด้วยกรดซัลฟิวริคโดยใช้เทคนิคการบดด้วยลูกบด (ball milling) เซลลูโลสจากมะพร้าวที่กำจัดลิกนินออกแล้วจะมีลักษณะที่ประกอบด้วยเซลลูโลสปริมาณสูงซึ่งมีลักษณะคล้ายกับเส้นใยเซลลูโลสไมโครไฟเบอร์ นอกนั้น นาโนเซลลูโลสที่สกัดได้ยังมีความเป็นผลึกสูง โดยประกอบด้วยโครงสร้างผลึกเซลลูโลสแบบเซลลูโลส I (cellulose I) เซลลูโลส II (cellulose II) และเซลลูโลสแบบอสัญฐาน ซึ่งมีขนาดอนุภาคปฐมภูมิประมาณ 50 นาโนเมตร ผลของงานวิจัยนี้เป็นการให้ข้อมูลในการนำส่วนเหลือทิ้งจากมะพร้าวไปใช้ประโยชน์ โดยเป็นวัตถุดิบที่สำคัญในการผลิตใยอาหารผงและวัสดุนาโนเซลลูโลส ซึ่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมต่าง ๆ ได้ในอนาคต