การจัดการปัญหาฝุ่นละอองอย่างยั่งยืนในโรงงานอุตสาหกรรมต้นแบบกรณีศึกษาโรงงานบีสไพพ์ ฟิตติ้งอินดัสตรี จังหวัดสมุทรสาคร
Date
ISBN
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Resource Type
Publisher
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต
Views
Views8
Usage analytics
Journal Title
การจัดการปัญหาฝุ่นละอองอย่างยั่งยืนในโรงงานอุตสาหกรรมต้นแบบกรณีศึกษาโรงงานบีสไพพ์ ฟิตติ้งอินดัสตรี จังหวัดสมุทรสาคร
Recommended by
Abstract
จากการศึกษาปริมาณฝุ่นละอองในโรงงานบีสไพพ์ ฟิตติ้งอินดัสตรี จังหวัดสมุทรสาคร โดยใช้เครื่องเก็บตัวอย่างแบบติดตัวบุคคล ในระหว่างเดือนธันวาคม พ.ศ.2552 พบว่าโรงงานมีการติดตั้งระบบกำจัดฝุ่นละอองทั้งหมด 10 จุด และในช่วงเวลาที่ทำการตรวจวัดมีการเปิดใช้งาน 9 จุด เมื่อเปรียบเทียบกับมาตรฐานของกระทรวงมหาดไทย (15 มก.ต่อ ลบ.ม.) พบว่าระบบที่มีปริมาณละอองไม่เกินมาตรฐานมี 2 ระบบ คิดเป็นร้อยละ 22.22 % ของจุดตรวจวัดทั้งหมด และระบบที่เกินมาตรฐาน มี 7 ระบบ คิดเป็น 77.78% ของจุดตรวจวัดทั้งหมด บริเวณที่ปริมาณฝุ่นละอองน้อยที่สุด คือ บริเวณโม่ทรายเย็น ที่ 1 ซึ่งอยู่ใกล้กับแผนกปั๊มแบบมีปริมาณฝุ่นละอองอยู่ที่ 12.44 มก.ต่อ ลบ.ม. ส่วนบริเวณที่ปริมาณฝุ่นละอองมากที่สุด คือบริเวณโม่ทรายเย็นที่ 8 ซึ่งอยู่ใกล้กับแผนกโม่ทราย มีปริมาณฝุ่นรวมอยู่ที่ 56.23 มก.ต่อ ลบ.ม. ซึ่งสาเหตุที่ทำให้ฝุ่นละอองฟุ้งกระจายมี 4 สาเหตุ คือ ระบบสายพานลำเลียงทราย รอยรั่วจากระบบลำเลียง ท่อปลายเปิด 6 ท่อ และระบบการเก็บรวบรวมฝุ่นของโรงงาน 3 จุด รวม 11 จุด หลังจากจัดการปัญหาฝุ่นละอองด้วย การติดตั้งอุปกรณ์ป้องกันการฟุ้งกระจายของฝุ่น และติดตั้งภาชนะรองรับฝุ่น พบว่า ปริมาณฝุ่นละอองลดลงอยู่ในช่วง 7.67-46.67 มก.ต่อ ลบ.ม. คิดเป็น 15.47-54.55 % ค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 22.74 มก.ต่อ ลบ.ม. คิดเป็น 38.31 % และมี 3 จุด ที่มีประสิทธิภาพการจัดการมากกว่าร้อยละ 50 คิดเป็นร้อยละ 21.42 ของจุดเก็บตัวอย่างทั้งหมด