การศึกษามูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจภายในจังหวัดของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวจังหวัดพระนครศรีอยุธยา สุโขทัย และกำแพงเพชร

Simple item page
dc.contributor.authorวณิชยา ศีลบุตร
dc.contributor.authorนฤมล โสภารัตนกุล
dc.contributor.authorณัฐพงศ์ โกสุมาศ
dc.contributor.authorวันวิธู สรณารักษ์
dc.contributor.authorอังคณา เชี่ยวชาญ
dc.date.accessioned2025-09-09T07:47:30Z
dc.date.available2025-09-09T07:47:30Z
dc.description.abstractการวิจัยเรื่อง “การศึกษาเปรียบเทียบมูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจของอุตสาหกรรม ท่องเที่ยวก่อนและหลังเป็นเมืองมรดกโลกในจังหวัดอยุธยา สุโขทัย และกำแพงเพชร” มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อค้นหามูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจที่เป็นตัวเงินอันเกิดจากอุตสาหกรรมท่องเที่ยวในจังหวัดอยุธยา สุโขทัย และกำแพงเพชร 2) เพื่อค้นหามูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจที่ไม่ใช่ตัวเงินอันเกิดจากอุตสาหกรรมท่องเที่ยวภายในจังหวัดอยุธยา สุโขทัย และกำแพงเพชร และ 3) เพื่อวิเคราะห์โครงสร้างตลาดของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวในจังหวัดอยุธยา สุโขทัย และกำแพงเพชร งานวิจัยชิ้นนี้เป็นการวิจัยแบบผสมโดยเน้นการวิจัยเชิงคุณภาพเป็นหลักผลการศึกษาเป็นดังนี้ มูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจที่เป็นตัวเงินอันเกิดจากอุตสาหกรรมท่องเที่ยวเปรียบเทียบก่อนและหลังการได้ขึ้นทะเบียนมรดกโลก พบว่า มูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจที่เป็นตัวเงินในภาพรวมเพิ่มขึ้นแต่เกิดจากสาเหตุที่รัฐบาลส่งเสริมการท่องเที่ยวซึ่งไม่ได้เน้นที่การเป็นเมืองมรดกโลกโดยตรง และนักท่องเที่ยวชาวไทยส่วนใหญ่มาเที่ยวเนื่องจาก ทั้ง 3 จังหวัดเป็นเมืองประวัติศาสตร์ ส่วนนักท่องเที่ยวต่างชาติซึ่งมีจำนวนไม่มากจะมาเที่ยวเพราะเป็นเมืองมรดกโลก ส่วนคนในพื้นที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยามีรายได้สูงขึ้นจากการเป็นเมืองอุตสาหกรรมมากกว่าจากการเป็นเมืองมรดกโลก คนในพื้นที่จังหวัด สุโขทัยมีรายได้สูงขึ้นจากภาคเกษตรและภาคการค้าส่งและค้าปลีก คนในพื้นที่จังหวัดกำแพงเพชรมีรายได้สูงขึ้นจากภาคเกษตรกรรม ภาคเหมืองแร่และถ่านหิน และภาคการค้าส่งและค้าปลีก มูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจที่ไม่ใช่ตัวเงินในมิติทางเศรษฐกิจ ได้แก่ 1) การบริหารจัดการที่ดีขึ้นมีการให้บริการข้อมูลข่าวสารที่น่าสนใจ 2) การพัฒนาสาธารณูปโภค เช่น ถนน ทำให้มีความสะดวกและความปลอดภัยในการเข้าถึง 3) มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะการใช้ประโยชน์จากที่ดินเป็นเชิงพาณิชย์และตอบสนองความต้องการของนักท่องเที่ยว ทำให้มูลค่าที่ดินสูงขึ้น และ 4) มีการจ้างงานและผลิตสินค้าการท่องเที่ยวเพิ่มมากขึ้นส่วน มิติทางสังคม ทรัพยากรทางธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้แก่ 1) ทรัพยากรทางธรรมชาติ และวัฒนธรรมได้ขึ้นทะเบียนเพื่อการอนุรักษ์ และ 2) มีการรื้อฟื้นประเพณีและวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ในพื้นที่มาเป็นจุดขายนักท่องเที่ยว ส่วนมูลค่าลดทางเศรษฐกิจที่ไม่ใช่ตัวเงินในมิติทางเศรษฐกิจ ได้แก่ 1) ภูมิทัศน์ถูกบดบัง จากการขึ้นป้ายโฆษณาต่างๆ และ 2) เกิดการแย่งชิงความได้เปรียบทางเศรษฐกิจ ทำให้เกิดความไม่เป็นระเบียบของร้านค้า มีการรุกล้ำในแหล่งมรดกโลกเพื่อเข้าไปขายสินค้าเป็นการทำลายภูมิทัศน์วัฒนธรรม ส่วน มิติทางสังคม ทรัพยากรทางธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้แก่ 1) ปัญหาขยะ 2) มีการเปิดรับวัฒนธรรมภายนอกเข้ามามากจนสูญเสียเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมเดิมในพื้นที่ไป และ 3) เกิดการเสื่อมโทรมของโบราณสถานและโบราณวัตถุ โครงสร้างตลาดของธุรกิจที่อยู่ในอุตสาหกรรมท่องเที่ยว เป็นดังนี้ ธุรกิจโรงแรม และที่พักในจังหวัดอยุธยาและสุโขทัย ธุรกิจภัตตาคารและร้านอาหาร ธุรกิจนำเที่ยวและ มัคคุเทศก์ และธุรกิจสินค้าที่ระลึก ในจังหวัดอยุธยา สุโขทัยและกำแพงเพชร ล้วนมี โครงสร้างตลาดแบบกึ่งแข่งขันกึ่งผูกขาด ยกเว้น ธุรกิจโรงแรมและที่พักขนาดใหญ่ใน จังหวัดกำแพงเพชร ธุรกิจขนส่งของทั้ง 3 จังหวัด ที่มีโครงสร้างตลาดแบบผู้ขายน้อยราย สำหรับข้อเสนอแนะจากงานวิจัยชิ้นนี้คือ 1) ให้ความรู้เรื่องมรดกโลกอย่างกว้างขวาง ทั้ง ในเรื่องของความหมายการได้มาซึ่งมรดกโลก คุณค่าของมรดกโลก และเทคนิคและวิธีการอนุรักษ์ คุ้มครอง/ปกป้ องโบราณสถานอย่างถูกวิธี 2) ใช้ทุนทางสังคม จากการเป็นเมืองมรดกโลกอย่างคุ้มค่า 3) สื่อความหมายความสำคัญของแหล่งมรดกโลก อย่างถูกต้อง 4) สนับสนุนให้ภาคเอกชนเข้ามามีส่วนร่วม โดยเฉพาะเรื่องทุนและวัสดุ อุปกรณ์ที่ใช้ในการดาเนินงาน 5) สร้างการมีส่วนร่วมในภาคประชาชน และ 6) หน่วยงาน ภาครัฐควรสร้างมาตรการจูงใจในการอนุรักษ์
dc.identifier.urihttps://repository.dusit.ac.th/handle/123456789/12860
dc.publisherมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต
dc.subjectเศรษฐกิจ -- มูลค่า l เศรษฐกิจ -- การศึกษา
dc.titleการศึกษามูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจภายในจังหวัดของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวจังหวัดพระนครศรีอยุธยา สุโขทัย และกำแพงเพชร
mods.location.urlhttps://ebooks.dusit.ac.th/detail.php?recid=0741
Files
Collections
Research