ผลการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานเทคโนโลยีดิจิทัลแบบปรับเหมาะเพื่อยกระดับผลลัพธ์การเรียนรู้ของผู้เรียนดิจิทัลเนทีฟ
Date
ISBN
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Resource Type
Publisher
มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
Usage analytics
Journal Title
ผลการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานเทคโนโลยีดิจิทัลแบบปรับเหมาะเพื่อยกระดับผลลัพธ์การเรียนรู้ของผู้เรียนดิจิทัลเนทีฟ
Authors
Recommended by
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบการเรียนรู้ของผู้เรียนเพื่อจัดการ เรียนรู้แบบผสมผสานเทคโนโลยีแบบปรับเหมาะ 2) ศึกษาผลการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน เทคโนโลยีดิจิทัลแบบปรับเหมาะเพื่อยกระดับผลลัพธ์การเรียนรู้ของผู้เรียนดิจิทัลเนทีฟ และ 3) ศึกษาผลลัพธ์ก่อนและหลังเรียนแบบผสมผสานเทคโนโลยีดิจิทัลแบบปรับเหมาะและ ความสัมพันธ์กับรูปแบบการเรียนของผู้เรียนดิจิทัลเนทีฟ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ นักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนวิชา ความเข้าใจและการใช้ดิจิทัล มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ตอนเรียน A1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 49 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แบบสอบถามเพื่อศึกษารูปแบบการเรียนรู้ของผู้เรียนเพื่อจัดการเรียนรู้แบบปรับเหมาะผ่านการเรียนรู้แบบผสมผสานเทคโนโลยี 2) แผนการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานเทคโนโลยีดิจิทัลแบบปรับเหมาะ และ 3) แบบประเมิน ผลลัพธ์การเรียนรู้ด้านนวัตกรรมการเรียนรู้ การวิเคราะห์ข้อมูลโดย ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย เลขคณิต ( X ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) t-test dependent และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ซึ่งผลการศึกษาพบว่า 1. รูปแบบการเรียนของกลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นหลัก คือ รูปแบบการเรียนจากการฟัง (ALS) โดยมีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมารูปแบบการเรียนเป็นกลุ่ม (GLS) และรูปแบบการเรียนรู้จากการ ปฏิบัติตนในสถานการณ์ต่าง ๆ (KLS) มีการปฏิบัติการการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้อยู่ในระดับมาก ( X = 3.58, S.D. = 0.69) 2. ผลลัพธ์การเรียนรู้ด้านนวัตกรรมการเรียนรู้ของกลุ่มตัวอย่างมีระดับการปฏิบัติมากที่สุด ( X = 4.21, S.D. = 0.43) เมื่อแยกเป็นรายด้านเรียงลำดับระดับการปฏิบัติจากมากไปน้อย คือ การใช้เทคโนโลยี (x= 4.36, S.D. = 0.47) การสร้างสรรค์สื่อดิจิทัล ( ทักษะทางปัญญา ( X = 4.27, S.D. = 0.47) และ = 4.00, S.D. = 0.52) ตามลำดับ 3. ผลลัพธ์การเรียนรู้ของกลุ่มตัวอย่างก่อนและหลังเรียนมีความแตกต่างกัน โดยผลลัพธ์การเรียนรู้หลังเรียน ( X = 4.21) สูงกว่าก่อนเรียน ( X = 3.12) ความสัมพันธ์ผลลัพธ์การเรียนรู้กับ รูปแบบการเรียนด้วยการใช้สายตา และรูปแบบการเรียนเป็นกลุ่ม มีความสัมพันธ์กัน โดยตัวแปร สัมพันธ์ตามกันในทิศทางบวกในระดับสูง ส่วนความสัมพันธ์ผลลัพธ์การเรียนรู้และการใช้เทคโนโลยี ดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้สัมพันธ์ตามกันในทิศทางบวกในระดับค่อนข้างสูง