การจัดการทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช
Journal Title
การจัดการทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช
Authors
Recommended by
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความคิดเห็นของผู้ใช้บริการที่มีต่อการให้บริการของพนักงานในธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราชเพื่อศึกษาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช และเพื่อนำเสนอแนวทางการพัฒนาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช กลุ่มตัวอย่างจากผู้ใช้บริการ จำนวน 400 ชุด และผู้ให้ข้อมลสำคัญที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้มี 3 กลุ่ม ได้แก่ ผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช พนักงานในสถานประกอบการธุรกจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช กรุงเทพมหานคร และผู้เชี่ยวชาญด้านธุรกิจร้านอาหารรวมทั้งสิ้น 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสมภาษณ์และแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard deviation) t-test F-test และทดสอบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีของ LSD ผลการวิจัยมีดังนี้ ผู้ใช้บริการส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อาชีพ พนักงานบริษัท รายได้เฉลี่ยต่อเดือนของผู้ใช้บริการ 30,001 - 40,000 บาท ค่าใช้จ่ายในการรับประทานอาหารที่ร้านอาหารเฉลี่ยต่อครั้ง 1,001 - 2,000 บาท ความถี่การใช้บริการในร้านอาหารต่อเดือนจำนวน 1 ครั้ง ความคิดเห็นของผู้ใช้บริการที่มีต่อการให้บริการของพนักงานภาพรวม พบว่า ด้านคุณลกษณะของพนักงานร้านอาหาร ด้านกระบวนการและด้านคุณภาพการบริการมีความคิดเห็นอยู่ในระดับมากทั้ง 3 ด้าน เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านและรายข้อ พบว่า ความคิดเห็นมากที่สุด มีดังนี้ ด้านคุณลกษณะของพนักงานร้านอาหาร มีการยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายด้วยความสภาพด้านกระบวนการ พนักงานมีความกระตือรือร้นขณะบริการและให้บริการมากกว่าที่คาดหวัง ด้านคุณภาพ การบริการ มีการสื่อสารด้วยภาษาที่เข้าใจง่ายและรับฟังเรื่องราวลูกค้าได้เป็นอย่างดี และเมื่อทำการทดสอบเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อการให้บริการของพนักงานกับข้อมูลทั่วไปของผู้ใช้บริการภาพรวม พบว่า เพศ อายุ และอาชีพที่แตกต่างกัน ความคิดเห็นของผู้ใช้บริการไม่แตกต่างกัน ส่วนรายได้ ค่าใช้จ่าย และความถี่ในการใช้บริการแตกต่างกัน ความคิดเห็นของผู้ใช้บริการความแตกต่างกันอย่างมีระดับนัยสำคัญ 0.05 จากการสัมภาษณ์พบว่า การจัดการทรัพยากรมนุษย์ของผู้ประกอบการ การสรรหาพนักงานมาจากทั้งภายนอกและภายในอย่างง่ายไม่ซับซ้อน ในการคัดเลือกดูจากประสบการณ์ที่เคยทำมาบ้าง หมุนเวียนจากร้านหนึ่งมาอีกรานหนึ่ง การจัดฝึกอบรมให้กับพนักงาน ใช้วิธีการการสอนงานพนักงานเก่าจะเป็นผู้สอนงานให้กับพนักงานใหม่ การจ่ายค่าตอบแทนตามที่การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความคิดเห็นของผู้ใช้บริการที่มีต่อการให้บริการของพนักงานในธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราชเพื่อศึกษาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช และเพื่อนำเสนอแนวทางการพัฒนาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช กลุ่มตัวอย่างจากผู้ใช้บริการจำนวน 400 ชุด และผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่ใช้ในการวิจัย ครงนี้มี 3 กลุ่ม ได้แก่ ผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช พนักงานในสถานประกอบการธุรกิจอาหาร SMEs ย่านเยาวราช กรุงเทพมหานคร และผู้เชี่ยวชาญด้านธุรกิจร้านอาหารรวมทั้งสิ้น 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสมภาษณ์และแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard deviation) t-test F-test และทดสอบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีของ LSD ผลการวิจัยมีดังนี้ ผู้ใช้บริการส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อาชีพ พนักงานบริษัท รายได้เฉลี่ยต่อเดือนของผู้ใช้บริการ 30,001 - 40,000 บาท ค่าใช้จ่ายในการรับประทานอาหารที่ร้านอาหารเฉลี่ยต่อครั้ง 1,001 - 2,000 บาท ความถี่การใช้บริการในร้านอาหาร ต่อเดือนจำนวน 1 ครั้ง ความคิดเห็นของผู้ใช้บริการที่มีต่อการให้บริการของพนักงานภาพรวม พบว่า ด้านคุณลกษณะของพนักงานร้านอาหาร ด้านกระบวนการและด้านคุณภาพการบริการ มีความคิดเห็นอยู่ในระดับมากทั้ง 3 ด้าน เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านและรายข้อ พบว่า ความคิดเห็นมากที่สุด มีดังนี้ ด้านคุณลักษณะของพนักงานร้านอาหาร มีการยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายด้วยความสภาพด้านกระบวนการ พนักงานมความกระตือรือร้นขณะบริการและให้บริการมากกว่าที่คาดหวัง ด้านคุณภาพ การบริการ มีการสื่อสารด้วยภาษาที่เข้าใจง่ายและรับฟังเรื่องราวลูกค้าได้เป็นอย่างดี และเมื่อทำการทดสอบเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อการให้บริการของพนักงานกับข้อมูลทั่วไปของผู้ใช้บริการภาพรวม พบว่า เพศ อายุ และอาชีพที่แตกต่างกัน ความคิดเห็นของผู้ใช้บริการไม่แตกต่างกัน ส่วนรายได้ ค่าใช้จ่าย และความถี่ในการใช้บริการแตกต่างกัน ความคิดเห็นของผู้ใช้บริการความแตกต่างกันอย่างมีระดับนัยสำคัญ 0.05 จากการสมภาษณ์พบว่า การจัดการทรัพยากรมนุษย์ของผู้ประกอบการ การสรรหาพนักงานมาจากทั้งภายนอกและภายในอย่างง่ายไม่ซับซ้อน ในการคัดเลือกดูจากประสบการณ์ที่เคยทำมาบ้าง หมุนเวียนจากร้านหนึ่งมาอีกร้านหนึ่ง การจัดฝึกอบรมให้กับพนักงาน ใช้วิธีการการสอนงานพนักงานเก่าจะเป็นผู้สอนงานให้กับพนักงานใหม่ การจ่ายค่าตอบแทนตามที่รัฐบาลประกาศ การจัดการความปลอดภัยให้กับพนักงาน โดยให้ความรู้ถึงอันตรายและอุบัติเหตุที่จะเกิดขึ้นกับพนักงานและลูกค้า การติดตามประเมินผลการปฏิบัติของพนักงาน โดยการสังเกตขณะที่พนักงานปฏิบัติงานในการให้บริการลูกค้าโดยไม่มีข้อร้องเรียนจากลูกค้า ไม่มีการจดบันทึกการ ปฏิบัติงานของพนักงานอย่างเป็นระบบ การขึ้นค่าตอบแทนไม่เท่ากันจะพิจารณาเป็นรายบุคคล แนวทางการจัดการทรัพยากรมนุษย์ของผู้ประกอบการ ควรมีความรู้ที่เกี่ยวกับกระบวนการจัดการทรัพยากรมนุษย์ด้านต่างๆ อย่างมีระบบ เริ่มจากการสรรหาและคัดเลือกพนักงานแต่ละตำแหน่งอย่างมีระบบ หากต้องจ้างคนต่างชาติควรดำเนินการให้ถูกตองตามกฎหมาย การตรวจสุขภาพ ความสะอาดของร่างกาย จัดการฝึกอบรมให้ความรู้วิธีการทำงานที่ถูกต้องพัฒนาทักษะการทำงานให้กับพนักงานเพื่อสร้างความเชื่อมั่นให้ลูกค้า ควรจ่ายค่าตอบแทนอัตราค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมายและการให้สวัสดิการให้เกิดความสมดุลในการดำรงชีวิตด้วยความรู้สึกมีความสุขผู้ประกอบการควรมีความรู้เรื่องความปลอดภัยและการป้องกันอันตรายที่จะเกิดขึ้นกับพนักงานและลูกค้าในการประเมินผลการปฏิบัติงานควรมีความยุติธรรม กําหนดเกณฑ์การประเมินที่ชัดเจน เข้าใจง่าย โปร่งใส แจ้งให้พนักงานทราบเพื่อสร้างขวัญและกำลังใจ