การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่น “มัคคุเทศก์น้อยเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของโรงเรียนในสังกัดเทศบาลเมืองกาฬสินธุ์ จังหวัดกาฬสินธุ์”
Date
ISBN
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Resource Type
Publisher
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต
Views
Views14
Usage analytics
Journal Title
การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่น “มัคคุเทศก์น้อยเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของโรงเรียนในสังกัดเทศบาลเมืองกาฬสินธุ์ จังหวัดกาฬสินธุ์”
Recommended by
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่น มัคคุเทศก์น้อยเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง 2)เพื่อการทดลองใช้หลักสูตรที่พัฒนาขึ้น 3) เพื่อนิเทศและติดตามผลการพัฒนา โดยมุ่งเน้นการประเมินทักษะของผู้เข้าอบรม 3 ด้าน คือ ก) ด้านพุทธิพิสัย (Cognitive Domain) คือ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน ข) ด้านทักษะพิสัย (Psychomotor Domain) ได้แก่ ทักษะการนาเสนอข้อมูล การท่องเที่ยวเนื้อหาท้องถิ่นอย่างถูกต้องและเป็นระบบ ค) ด้านเจตคติ (Affective Domain) ที่มีต่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ตลอดจนด้านความคิดเห็นต่อการอบรม 6 ด้าน ได้แก่ ด้านเนื้อหาสาระ ด้านการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน ด้านสื่อการเรียนการสอน ด้านการวัดและประเมินผล ด้านพฤติกรรมของผู้สอน ด้านประโยชน์และการนาไปประยุกต์ใช้ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่นักเรียนสังกัดโรงเรียนเทศบาลเมืองกาฬสินธุ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ จำนวน 60 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่ แบบสอบถาม แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลัง แบบประเมินเจตคติ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การคำนวณค่าทางสถิติ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต
ผลการวิจัยพบว่า
1. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังจากอบรมแล้วมีค่าระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่าก่อนเรียนทุกคน โดยมีค่าเฉลี่ยความก้าวหน้าร้อยละ 41.41
2. ผลสัมฤทธิ์ทางการนำเสนอข้อมูลการท่องเที่ยว (ด้วยวาจา) ได้ค่าเฉลี่ยรวม 11.53 จาก 15 คะแนน อยู่ในระดับดี
3. เจตคติที่มีต่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง พบว่าในภาพรวมอยู่ในระดับเห็นด้วยมากที่สุด ค่าเฉลี่ย 4.65
4. ความพึงพอใจต่อการอบรมมัคคุเทศก์น้อยในภาพรวมอยู่ในระดับเห็นด้วยมากที่สุด เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ผู้เข้ารับการอบรมมีความคิดเห็นในระดับ เห็นด้วยมากที่สุดทุกประเด็น โดยอันดับที่หนึ่ง คือ ด้านเนื้อหาสาระ รองลงมา คือ ด้านวิทยากร (ครูผู้สอน) และด้านสื่อการเรียนรู้ เป็นอันดับที่ 2 และ 3 ส่วนด้านการวัดและประเมินผล เป็นอันดับสุดท้าย
5. การทดสอบสมมติฐาน ปรากฏผลดังนี้
5.1 คะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนทุกคนหลังจากการอบรมแล้วมีค่าสูงขึ้นทุกคน โดยมีค่าเฉลี่ยความก้าวหน้าร้อยละ 41.41 ซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐาน
5.2 คะแนนผลสัมฤทธิ์ด้านทักษะพิสัยของนักเรียนจากการนำชมสถานที่ต่างๆพบว่า คะแนนผลสัมฤทธิ์ด้านทักษะการนำชมสถานที่ต่างๆ ของนักเรียนทุกคนอยู่ในระดับมากคือ 11.53 จาก 15 คะแนน ซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐาน
5.3 คะแนนการประเมินเจตคติที่มีต่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง พบว่า คะแนนการประเมินเจตคติของมัคคุเทศก์น้อยอยู่ในระดับมากที่สุดที่ค่าเฉลี่ย 4.65 ซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐาน
5.4 ความคิดเห็นต่อหลักสูตรการอบรมหลังการอบรม พบว่า คะแนนความคิดเห็นต่อการอบรมอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ย 4.59 ซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐานที่ตั้งไว้