การอนุรักษ์และบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติบนพื้นที่สูงอย่างยั่งยืน : กรณีศึกษา ชุมชนชาวกะเหรี่ยง หมู่บ้านตะเพินคี่ จังหวัดสุพรรณบุรี

dc.contributor.authorนิยดา สวัสดิพงษ์
dc.contributor.authorมณฑล สุวรรณประภา
dc.contributor.authorรุ่งเกียรติ ยิ่งเจริญรุ่งโรจน์
dc.contributor.authorนงนุช ผ่องศรี
dc.contributor.authorพรธิดา เทพประสิทธิ์
dc.contributor.authorสิมนัส ตรีเดช
dc.date.accessioned2025-08-13T02:29:29Z
dc.date.accessioned2025-09-03T03:46:50Z
dc.date.available2025-08-13T02:29:29Z
dc.date.available2025-09-03T03:46:50Z
dc.description.abstractการศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ที่สําคัญเพื่อสร้างแนวทางในการอนุรักษ์และบริหารจัดการ ทรัพยากรธรรมชาติบนพื้นที่สูงอย่างยั่งยืน โดยใช้ชุมชนกะเหรี่ยง หมู่บ้านตะเพิ่นคี่ จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นพื้นที่ต้นแบบในการศึกษาวิจัย เนื่องจากเป็นพื้นที่แหล่งต้นน้ำ ซึ่งมีความอ่อนไหวทางด้านผลกระทบสิ่งแวดล้อมและสุขภาพอนามัย โดยสถานภาพในปัจจุบันการใช้รูปแบบการใช้ประโยชน์ ที่ดินมีลักษณะเป็นพื้นที่ไร่เลื่อนลอย ประกอบกับมีบางส่วนที่นํายางพาราเข้ามาปลูกในพื้นที่ ทั้งนี้ ปัญหาที่เกิดขึ้นคณะวิจัยได้นํามาตั้งเป็นโจทย์วิจัยเพื่อแก้ไขใน 3 มิติ คือ ด้านสังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม ซึ่งผู้รับผิดชอบในการบริหารจัดการพื้นที่สามารถนําไปวางแผนบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมได้อย่างยั่งยืนต่อไป จากการศึกษาวิจัยพบประเด็นปัญหาที่สําคัญ 3 ประการ คือ (1) ปัญหาการชะล้างพังทลายของดิน ซึ่งเกิดจากรูปแบบการใช้ประโยชน์ที่ดินที่ไม่ถูกต้อง ไม่มีมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำ (2) ปัญหาสารเคมีทางการเกษตร เนื่องจากพบว่ามีการปนเปื้อนสารเคมีลงในสิ่งแวดล้อมทั้งในดินและแหล่งน้ำ ซึ่งจากการศึกษาคุณสมบัติการดื้อยาของแบคทีเรียในพื้นที่เพาะปลูก พบว่า แบคทีเรียก่อโรคที่พบตามพื้นที่เพาะปลูก และตะกอนดินในแหล่งน้ำบริเวณใกล้เคียงมีคุณสมบัติการดื้อต่อยาปฏิชีวนะร่วมกับความทนทานต่อโลหะหนักเกิดขึ้น และ (3) ปัญหาด้านระบบสาธารณูปโภคพื้นฐานเกี่ยวกับแหล่งพลังงาน เนื่องจากชุมชนตั้งอยู่บริเวณพื้นที่สูงจึงทําให้ไม่มีระบบไฟฟ้าเข้าไปยังพื้นที่ ดังนั้น ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ คณะวิจัยได้ศึกษาแหล่งพลังงานทดแทนเพื่อให้เกษตรกรลดค่าใช้จ่าย ในครัวเรือน และนําเศษวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรมาใช้ประโยชน์ ซึ่งแนวทางในการบริหารจัดการ พื้นที่ดังกล่าวควรส่งเสริมให้ชาวบ้านใช้พื้นที่ทําการเกษตรอย่างถูกต้อง โดยมีการสร้างองค์ความรู้ในการจัดการดินและน้ำ และพัฒนาพื้นที่ให้เป็นไปในรูปแบบของการทําการเกษตรแบบประณีต ส่งเสริม การรวมกลุ่มแบบสหกรณ์ของชุมชนเพื่อให้ชาวบ้านสามารถพึงพาตนเองได้ ลดค่าใช้จ่ายด้านสารเคมีทางการเกษตร พร้อมกับการสร้างพื้นฐานด้านการจัดการพื้นที่เกษตรแบบอินทรีย์ นอกจากนี้ เกษตรกรยังสามารถนําด้านแบบของการทําเชื้อเพลิงอัดแท่งมาประยุกต์ใช้ ซึ่งจากการศึกษาคุณสมบัติ ทางด้านเชื้อแพลิงจากเหง้ามันสําปะหลัง และต้นข้าวโพด พบว่า เป็นเชื้อเพลิงพลังงานทดแทนที่มีประสิทธิภาพช่วยลดค่าใช้จ่าย และลดขยะมูลฝอยจากเศษวัสดุเหลือจากการเกษตร
dc.identifier.urihttps://ebooks.dusit.ac.th/detail.php?recid=2391
dc.identifier.urihttps://repository.dusit.ac.th/handle/123456789/12351
dc.subjectการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ
dc.subjectการอนุรักษ์และบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติ
dc.subjectทรัพยากรธรรมชาติ
dc.titleการอนุรักษ์และบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติบนพื้นที่สูงอย่างยั่งยืน : กรณีศึกษา ชุมชนชาวกะเหรี่ยง หมู่บ้านตะเพินคี่ จังหวัดสุพรรณบุรี
Files
Collections