การพัฒนาโปรแกรมการจัดการด้านสุขภาพและผลของโปรแกรมต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อม
Date
ISBN
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Resource Type
Publisher
Views
Views1
Usage analytics
Journal Title
การพัฒนาโปรแกรมการจัดการด้านสุขภาพและผลของโปรแกรมต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อม
Recommended by
Abstract
การวิจัยแบบกึ่งทดลองชนิดสองกลุ่มวัดก่อนและหลัง เพื่อศึกษาผลลัพธ์ของโปรแกรมการจัดการสุขภาพต่อความรู้ อาการรุนแรงของโรค(ความปวด ข้อฝืด ข้อยึดและความลำบากในการเคลื่อนไหว) และคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อม กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อมตามเกณฑ์การวินิจฉัยโรคเข่าเสื่อมของ The American College of Rheumatology ที่มารับการตรวจที่แผนกผู้ป่วยนอกออร์โธปิดิกส์ที่ คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช จำนวน70 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองกลุ่มละ 35 คน โดยกลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมส่งเสริมสมรรถนะแห่งตนด้านข้อมูลสุขภาพ การบริหารกล้ามเนื้อต้นขาและติดตามให้คำปรึกษาแบบอัตถิภาวะนิยมจำนวน 5 ครั้ง ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับกิจกรรมตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวัดความรู้ แบบประเมินภาวะสุขภาพของโรคข้อเข่าเสื่อม Modified WOMAC และแบบวัดคุณภาพชีวิต WHOQOL–BREF–THAI. วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณาและทดสอบที ผลการวิจัยภายหลังทดลอง พบว่า 1) ค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมและกลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) (t = 10.883, 40.661) 2) ค่าเฉลี่ยอาการรุนแรงของโรคกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมต่ำกว่าก่อนได้รับโปรแกรมและกลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) (t = -25.736, -11.749) โดยที่อาการปวดข้อ อาการข้อฝีด ยึดติดและความลำบากในการเคลื่อนไหวน้อยลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) 3) ค่าเฉลี่ยคุณภาพชีวิตในกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมสูงกว่าก่อนที่ได้รับโปรแกรมและกลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 17.207, 31.827) โดยที่คุณภาพชีวิตด้านร่างกาย ด้านจิตใจ ด้านสัมพันธภาพและด้านสิ่งแวดล้อมสูงขึ้น (t = 17.621, 13.965, 9.882, 6.249) ตามลำดับ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) จากการศึกษาแสดงให้เห็นว่า โปรแกรมการจัดการสุขภาพนี้ ทำให้ผู้ป่วยข้อเข่าเสื่อมสามารถจัดการภาวะสุขภาพได้ด้วยตนเอง ส่งผลให้คุณภาพชีวิตดีขึ้น