การพัฒนาเทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กพิการ
Date
ISBN
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Resource Type
Publisher
มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
Journal Title
การพัฒนาเทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กพิการ
Recommended by
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1. เพื่อพัฒนาเทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กพิการ 2. เพื่อทดสอบประสิทธิภาพของเทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างได้แก่ กลุ่มที่ให้ข้อมูลด้านสภาพปัจจุบันและความต้องการเทคโนโลยีดิจิทัล คือครูและผู้ปกครอง จำนวน 46 คน และกลุ่มที่ทดลองใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กพิการที่พัฒนาขึ้นทดลองใช้กับเด็กพิการ 3 คน และทดลองภาคสนาม 45 คน เทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กพิการที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย 1) นิทานภาษาไทย ใช้สระเดี่ยวจำนวน 10 ตัว โดยเลือกคำศัพท์ในหลักสูตรของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) ระดับประถมศึกษาปีที่ 1 มาทำเป็นนิทาน จำนวน 10 เรื่อง 2) แผนการสอนเฉพาะบุคคล (Individualized Implementation Plans: IIP) ซึ่งเป็นแผนการสอนที่สอดคล้องกับเด็กพิการ 9 ประเภท รวม 90 แผน 3) โปรแกรมคอมพิวเตอร์เพื่อส่งเสริมการอ่านนิทาน โดยสามารถใช้ได้ทั้งแบบออฟไลน์และออนไลน์ มีให้เลือกใช้ทั้งแบบทั่วไปและใช้ภาษามือ นิทานแต่ละหน้ามีภาพและมีปุ่มให้กดฟังเสียงอ่านเป็นประโยคหรือเลือกชี้อ่านคำศัพท์ที่สำคัญ โดยเมื่อนำเมาส์ไปชี้แล้วจะมีการเคลื่อนไหวของคำศัพท์เป็นสีแดงพร้อมภาพนูนขึ้นมา และหากเลือกใช้ภาษามือ จะมีภาษามือเมื่อชี้คำศัพท์และประโยคเช่นกัน 4) คู่มือการใช้งานเทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กพิการ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แบบสำรวจสภาพและความต้องการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กพิการ จำนวน 30 ข้อ 2) แบบ 50 ข้อ 4) แบบฝึกหัดระหว่างเรียน 50 ข้อ 50 ข้อ ค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือจากผู้เชี่ยวชาญ 5 ท่าน =.80 ใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเกณฑ์การประเมินประสิทธิภาพ โดยใช้ E1/E2 ใช้ค่า 80/80 ผลการศึกษาสภาพปัจจุบันของการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กพิการ 3 ด้าน คือด้านการจัดการเรียนรู้ด้านการอ่าน การจัดเทคโนโลยีดิจิทัลส่งเสริมด้านการอ่าน และการจัดสภาพแวดล้อม ด้านการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลด้านการอ่าน พบว่าอยู่ในระดับน้อยถึงปานกลาง และมีความต้องการอยู่ในระดับมากทุกด้าน ค่าประสิทธิภาพในการทดลองเบื้องต้น E1/E2 มีค่าอยู่ที่ 86/90 ซึ่งเป็นค่าประสิทธิภาพสูง และเมื่อนำไปทดลองใช้ภาคสนามกับเด็กพิการ 45 คน พบว่า ค่าประสิทธิภาพสูงในเด็กพิการทางการเห็นและเด็กพิการทางการได้ยิน ส่วนเด็กพิการทางสติปัญญา เด็กพิการทางการพูดและภาษา เด็กพิการทางพฤติกรรมหรืออารมณ์ เด็กออทิสติกและเด็กพิการซ้อนพบว่ามีประสิทธิภาพด้านกระบวนการต่ำ ส่วนค่าประสิทธิภาพด้านผลลัพธ์สูง เมื่อทดสอบ t-test พบว่ามีค่า P-value 0.00 < .05 แสดงว่า คะแนนเฉลี่ยก่อนและหลังเรียนมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สรุปได้ว่า เทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กพิการที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น มีประสิทธิภาพ