ตัวแบบการพัฒนานโยบายการจัดการท่าเรือน้ำลึกเพื่อการสร้างความยั่งยืนแก่สิ่งแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง กรณีศึกษา ท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบัง จังหวัดชลบุรี
| dc.contributor.author | บูชิตา สังข์แก้ว | |
| dc.contributor.author | ชญาน์ทัต ศุภชลาศัย | |
| dc.contributor.author | ศรัณยุ หมั้นทรัพย์ | |
| dc.date.accessioned | 2025-05-29T13:37:31Z | |
| dc.date.accessioned | 2025-09-03T03:46:41Z | |
| dc.date.available | 2025-05-29T13:37:31Z | |
| dc.date.available | 2025-09-03T03:46:41Z | |
| dc.description.abstract | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานภาพและแนวทางการพัฒนานโยบายการจัดการท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบังที่มีต่อการสร้างความยั่งยืนแก่สิ่งแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง และเพื่อนำเสนอตัวแบบการพัฒนานโยบายการจัดการท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบังที่มีต่อการสร้างความยั่งยืนแก่สิ่งแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ กลุ่มผู้มีบทบาทเกี่ยวข้องโดยตรงและโดยอ้อมกับท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบัง การวิจัยนี้ใช้เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูลภาคสนาม ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ และแบบสังเกตการณ์แบบไม่มีส่วนร่วม และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเป็นเครื่องมือวิเคราะห์ผลการวิจัย ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัจจุบันท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบังยังไม่มีนโยบายเฉพาะด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง แต่มีการดำเนินการในลักษณะกิจกรรมและมาตรการการจัดการสิ่งแวดล้อมภายใต้นโยบายภาพรวมของการท่าเรือแห่งประเทศไทย โดยยังประสบปัญหาด้านการขาดเอกภาพของการดำเนินนโยบาย ขาดการบูรณาการระหว่างหน่วยงาน ขาดหน่วยงานรับผิดชอบเฉพาะด้านขาดการมีส่วนร่วมของชุมชนประมงพื้นบ้านและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเท่าที่ควร และปัญหาด้านเนื้อหานโยบาย ทั้งยังประสบปัญหาสำคัญด้านมลพิษและขยะ ระบบนิเวศทางทะเลและชายฝั่ง และการลดโอกาสของอาชีพของชุมชนประมงพื้นบ้าน 2. การพัฒนาในอนาคต ท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบังควรมีนโยบายเฉพาะด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง โดยเชื่อมโยงกับกติกาสากล นโยบายภาครัฐส่วนกลาง และบริบทของพื้นที่การพัฒนากระบวนการโดยส่งเสริมสิทธิชุมชนประมงพื้นบ้านและการกระจายอำนาจแก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และการพัฒนาประเด็นนโยบาย ในด้านการจัดการการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศโลก การจัดการมลพิษและขยะ การจัดการสินค้าอันตราย และระบบนิเวศทางทะเลและชายฝั่ง 3. ตัวแบบการพัฒนานโยบายการจัดการสิ่งแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง ท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบังควรมีนโยบายเฉพาะด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง ประกอบด้วย 1) การทบทวนกติกาสากล นโยบายภายในประเทศ และบริบทพื้นที่ 2) การพัฒนากระบวนการนโยบาย ได้แก่ การยึดหลักธรรมาภิบาล การพัฒนาความสัมพันธ์ท่าเรือ-ท้องถิ่น-ชุมชน การตระหนักและส่งเสริมสิทธิชุมชนประมงพื้นบ้านตามกรอบรัฐธรรมนูญและกฎหมายที่เกี่ยวข้อง และการกระจายอำนาจองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบพิเศษ 3) การพัฒนาเนื้อหานโยบาย ได้แก่ การเพิ่มความชัดเจนในมาตรการที่สอดคล้องกับกติกาสากลและการจัดการท่าเรือสากลในด้านการจัดการการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศโลก การจัดการมลพิษและขยะ การจัดการสินค้าอันตราย และระบบนิเวศทางทะเลและชายฝั่ง และ 4) การพัฒนากลไกการบริหารนโยบาย ได้แก่ การมีนโยบายและหน่วยงานเฉพาะด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง การจัดตั้งกองทุนพัฒนาคุณภาพชีวิตชุมชนประมงพื้นบ้านที่ได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของท่าเรือ การจัดตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาระดับชาติและระดับพื้นที่เพื่อให้คำปรึกษาเชิงนโยบายแก่ภาครัฐ และการรณรงค์สร้างจิตสำนึกสาธารณะเกี่ยวกับผลประโยชน์ของชาติทางทะเลในทุกมิติให้กับกลุ่มคนทุกระดับ | |
| dc.identifier.uri | https://repository.dusit.ac.th/handle/123456789/11982 | |
| dc.publisher | มหาวิทยาลัยสวนดุสิต | |
| dc.subject | สิ่งแวดล้อม -- ท่าเรือน้ำลึก | |
| dc.title | ตัวแบบการพัฒนานโยบายการจัดการท่าเรือน้ำลึกเพื่อการสร้างความยั่งยืนแก่สิ่งแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง กรณีศึกษา ท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบัง จังหวัดชลบุรี | |
| mods.location.url | https://ebooks.dusit.ac.th/detail.php?recid=2573 |