การพัฒนาตัวชี้วัดระดับการพึ่งตนเองและพึ่งพากันเองตามหลักปรัชญา เศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรในโครงการพระราชดําริลุ่มน้ำห้วยทอน
Date
ISBN
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Resource Type
Publisher
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต
Views
Views3
Usage analytics
Journal Title
การพัฒนาตัวชี้วัดระดับการพึ่งตนเองและพึ่งพากันเองตามหลักปรัชญา เศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรในโครงการพระราชดําริลุ่มน้ำห้วยทอน
Recommended by
Abstract
การวิจัยครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาและความต้องการของเกษตรกรในโครงการพระราชดําริลุ่มน้ำห้วยทอน และเพื่อพัฒนาตัวชี้วัดระดับการ พึ่งตนเองและพึ่งพากันเองตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรในโครงการพระราชดําริลุ่มน้ำห้วยทอน จํานวน 21 หมู่บ้าน โดยการวิเคราะห์เนื้อหา กลุ่มเป้าหมายประกอบด้วย เกษตรกร เจ้าหน้าที่รัฐ ผู้นําชุมชน และผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ใช้วิธีการเก็บข้อมูลจากเอกสาร การสังเกตแบบมีส่วนร่วม สัมภาษณ์เชิงลึก สนทนากลุ่ม และประชุมเชิงปฏิบัติการ ระยะเวลารวม 12 เดือน
ผลการวิจัย มีดังนี้
ปัญหาของเกษตรกรในโครงการพระราชดําริลุ่มน้ำห้วยทอน ประกอบด้วย ราคาผลผลิตต่ำ รายได้น้อย ต้นทุนสูง ขาดตลาดรองรับ ขาดเงินทุน สาธารณูปโภคไม่สะดวก แมลงศัตรูพืช ขาดแหล่งน้ำ ไม่มีที่ทํากิน และน้ำท่วม ความต้องการของเกษตรกรในโครงการพระราชดําริลุ่มน้ำห้วยทอน ประกอบด้วย เพิ่มราคาผลผลิต มีน้ำทําการเกษตร มีพันธุ์พืชดี ลดใช้สารเคมี ปลูกผักปลอดสารพิษ และมีตลาดข้าวในตําบล
ตัวชี้วัดระดับการพึ่งตนเองและพึ่งพากันเองตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรใน โครงการพระราชดําริลุ่มน้ำห้วยทอน ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงใน 7 องค์ประกอบ ดังนี้
ทางสายกลาง ระดับการพึ่งตนเองมี 9 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย ทําบัญชีครัวเรือน เก็บออม ปลูกผักสวนครัว ประหยัด ลดรายจ่าย เลี้ยงสัตว์บริโภค มีเหตุผล ทําปุ๋ยชีวภาพ และสร้างรายได้ ระดับการพึ่งพากันเองมี 3 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย รวมกลุ่มกิจกรรม สามัคคี และประชุมร่วมกัน
ความพอประมาณ ระดับการพึ่งตนเองมี 8 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย ปลูกผักสวนครัว เก็บออม ทําบัญชีครัวเรือน เลี้ยงสัตว์บริโภค ประหยัด ฝึกอาชีพจักสาน ปลูกพืชเศรษฐกิจ และไม่สร้างหนี้
ระดับการพึ่งพากันเองมี 3 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย รวมกลุ่มกิจกรรม กองทุนหมุนเวียน และมีอ่างเก็บน้ำ ความมีเหตุผล ระดับการพึ่งตนเองมี 10 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย ทําบัญชีครัวเรือน ประหยัด เลี้ยงสัตว์บริโภค ปลูกผักสวนครัว มีเหตุผล พอเพียง ทําปุ๋ยชีวภาพ เก็บออม ยึดหลักธรรม และรักษา สิ่งแวดล)อม ระดับการพึ่งพากันเองมี 5 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย รวมกลุ่มกิจกรรม รับฟังเหตุผล เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ สามัคคี และจัดเวรยาม
การมีภูมิคุ้มกันในตัวที่ดี ระดับการพึ่งตนเองมี 7 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย เลี้ยงสัตว์บริโภค ทําบัญชีครัวเรือน ปลูกผักสวนครัว ปลูกพืชเศรษฐกิจ ฝึกอาชีพจักสาน ลดรายจ่าย และทําปุ๋ยชีวภาพ ระดับการพึ่งพากันเองมี 3 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย รวมกลุ่มกิจกรรม ชุมชนพอเพียง และจัดเวรยาม
เงื่อนไขความรู้ ระดับการพึ่งตนเองมี 10 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย ประหยัด ปลูกผักสวนครัว พอเพียง ทําเกษตรผสมผสาน ทําบัญชีครัวเรือน มีเหตุผล ทําปุ๋ยชีวภาพ ทําอาชีพเสริม เลี้ยงสัตว์ บริโภค และหาความรู้ ระดับการพึ่งพากันเองมี 3 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย รวมกลุ่มกิจกรรม ถ่ายทอด ความรู้ และชุมชนพอเพียง
เงื่อนไขคุณธรรม ระดับการพึ่งตนเองมี 8 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย ประหยัดให้คําปรึกษา ถือศีล ช่วยเหลือผู้อื่น ปลูกผักสวนครัว เฝ้าระวังยาเสพติด ซื่อสัตย์ และไม่รบกวนผู้อื่น ระดับการพึ่งพา กันเอง มี 5 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย ช่วยเหลือกัน จัดเวรยาม เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ถือศีล และรวมกลุ่มกิจกรรม
ความสมดุล มั่นคง ยั่งยืน ระดับการพึ่งตนเองมี 10 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย ปลูกพืชเศรษฐกิจ เลี้ยงสัตว์บริโภค ปลูกผักสวนครัว ทําเกษตรผสมผสาน ปลูกข้าวไว้กิน ทําบัญชีครัวเรือน มีเหตุผล ละเว้นอบายมุข พอเพียง และสร้างรายได้ ระดับการพึ่งพากันเองมี 5 ตัวชี้วัด ประกอบด้วย รวมกลุ่ม กิจกรรม ตั้งกฎระเบียบหมู่บ้าน เฝ้าระวังยาเสพติด ผู้นําเข้มแข็ง และสามัคคี