การกำจัดตะกั่วในน้ำเสียสังเคราะห์ และน้ำเสียจริงจากโรงงานน้ำตาล โดยวิธีอิเล็กโตรไลซิส
Date
ISBN
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Resource Type
Publisher
Journal Title
การกำจัดตะกั่วในน้ำเสียสังเคราะห์ และน้ำเสียจริงจากโรงงานน้ำตาล โดยวิธีอิเล็กโตรไลซิส
Recommended by
Abstract
การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการกำจัดตะกั่วในน้ำเสียสังเคราะห์และน้ำเสียจริงจากโรงงานน้ำตาลโดยวิธีอิเล็กโตรไลซิส โดยใช้เครื่องมือที่ประดิษฐ์ขึ้น โดยศึกษาผลของปัจจัยต่าง ๆ ที่มีผลต่อประสิทธิภาพการกำจัดตะกั่วโดยวิธีอิเล็กโตรไลซิส ซึ่งสามารถสรุปผลการวิจัยได้ดังนี้ 1. ประสิทธิภาพในการกำจัดตะกั่วของเครื่องอิเล็กโตรไลซิสที่พัฒนาขึ้น ประสิทธิภาพการ บำบัดที่มากที่สุด ที่เวลาทำปฏิกิริยา 2 ชม. pH 2 ความเข้มข้นเริ่มต้นที่ 500 mg/L น้ำหนักตะกั่วเกาะติดแผ่นขั้วลบมากที่สุด ที่ pH 2 ที่ความเข้มเริ่มต้น 1,100 mg/L ของแข็งทั งหมด คือของแข็ง แขวนลอยรวมกับของแข็งละลายเกิดขึ้นมากที่สุด ที่ pH 9 ที่ความเข้มเริ่มต้น 1,100 mg/L 2. ปัจจัยต่าง ๆ ที่มีต่อประสิทธิภาพของเครื่องอิเล็กโตรไลซิส ในการกำจัดตะกั่ว ได้แก่ อัตราการไหล ความต่างศักย์ และจำนวนแผ่นอิเล็กโทรด พบว่า จำนวนแผ่นอิเล็กโทรด 4 แผ่น ระยะห่างระหว่างแผ่นเท่ากับ 2 ซม. มีประสิทธิภาพในการบำบัดน้ำเสียสูงสุด ที่ร้อยละ 83.86 อัตรา การไหล 0 มล./นาที เมื่อทำการปรับ pH ของน้ำเสียให้มีค่าเท่ากับ pH 2 เวลาทำปฏิกิริยา 2 ชม. ความเข้มข้นตะกั่วในน้ำเสียเริ่มต้นมีค่า 3,126.96 mg/L น้ำหนักตะกั่วที่เกาะติดแผ่นอิเล็กโทรดสูงสุด เท่ากับ 23.91 กรัม ค่าความสึกของแผ่นอลูมิเนียม เท่ากับ 0.44 กรัม เมื่อทำการทดลองสิ้นสุดค่า pH เท่ากับ 2.06 3. การเปรียบเทียบการกำจัดตะกั่วในน้ำเสียสังเคราะห์และน้ำเสียจริงจากโรงงานน้ำตาลมีความสอดคล้องกัน โดยค่าการประสิทธิภาพในการบำบัดของน้ำเสียสังเคราะห์สามารถนำค่ามาใช้ในการกำหนดเป็นข้อกำหนดเบื้องต้นในการออกแบบระบบบำบัดน้ำเสียจริงได้ที่ค่า pH 2 จำนวนแผ่นอิเล็กโทรดมีระยะห่างระหว่างแผ่นเท่ากับ 2 ซม.