Lampang Center
Permanent URI for this community
Browse
Browsing Lampang Center by Subject "8 จังหวัดภาคเหนือตอนบน"
Now showing 1 - 3 of 3
Results Per Page
Sort Options
Item 5 ภูมิวัฒนธรรม ชุมชนบ้านป่าเหมี้ยง(มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ศูนย์การศึกษา ลำปาง, 2024-12-01) ศูนย์การศึกษา ลำปางเที่ยวบ้านป่าเหมี้ยงทั้งที ก็ต้องเที่ยวกันแบบมีภูมิ เริ่มกันที่ภูมิหลัง ว่ากันว่า บ้านป่าเหมี้ยงแห่งนี้มีเรื่องราวเล่าขานจากคนในชุมชน เกี่ยวกับประวัติที่มาของหมู่บ้าน ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 200 – 300 ปีมาแล้ว ว่า มีฤๅษี 2 ตน มาปฏิบัติธรรม บนเขา ขณะนั่งปฏิบัติธรรม แต่มีตนหนึ่งรู้สึกง่วงเหงาหาวนอน จึงถามฤาษีอีกตนหนึ่งที่สามารถนั่งปฏิบัติธรรมได้อย่างปกติ ว่า “ท่านไปฉันอะไรมา จึงไม่ง่วงนอน” ฤๅษีอีกตนจึงได้ตอบไปว่า “ฉันใบไม้” นั่นก็คือ “ใบเหมี้ยง” อันเป็นที่มาของชื่อหมู่บ้านแห่งนี้ นั่นเอง จากภูมิหลัง มาต่อกันด้วย ภูมิวงศ์ หรือต้นตระกูลของบุคคลสาคัญที่มีบทบาทต่อชุมชน นั่นคือ “ตระกูลข้อมือเหล็ก” โดยในยุคเริ่มแรกของการปกครองบ้านป่าเหมี้ยงใต้การนาของ “พ่อหลวงหวัน ข้อมือเหล็ก” ผู้นาคนแรกของชุมชน และมี “หลวงธิกับหลวงเครื่อง” ซึ่งเป็นคนกลุ่มแรกที่อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานสร้างบ้านเรือน กระทั่งมีการสืบทอดเชื้อสายผ่านระบบเครือญาติมาอย่างยาวนานกระทั่งปัจจุบัน โดยสายตระกูลสาคัญ อาทิ ตระกูลจันทร์งาม (มีมากที่สุด) รองลงมา ตระกูลข้อมือเหล็ก ตระกูลมักได้ และตระกูลเทพสิงห์ ตามลำดับ การตั้งบ้านเรือนในยุคนั้นเริ่มต้นมีประมาณ 25 หลังคาเรือน กลุ่มคนที่ทยอยอพยพเข้ามา มีจาก หลากหลายพื้นที่ ทั้งคนเมือง ซึ่งเป็นคนพื้นถิ่นลำปางดั้งเดิม คนขมุ (จากฝั่งลาว) คนม่าน หรือชาวเงี้ยว เป็นต้นต่อกันด้วยภูมิเมือง ว่าด้วยเรื่องการประกอบอาชีพ หรือ การทำมาหากินของคนบ้านป่าเหมี้ยงซึ่งจากชื่อและที่มาของชุมชน ก็อาจเดาได้ไม่ยากว่า อาชีพหลักของคนในชุมชนแห่งนี้ คือ การทำเหมี้ยง ตั้งแต่การปลูก เก็บ หมัก รวมถึงการทำชาจากใบเหมี้ยง การแปรรูปหมอนใบชา และการปลูกกาแฟแซมสวนเหมี้ยง จึงทำให้หมู่บ้านป่าเหมี้ยงนี้ มีความโดดเด่นมาก ในการเป็นแหล่งชาและกาแฟที่สำคัญของจังหวัดลำปางและภาคเหนือของประเทศไทย เมื่อ การทำเหมี้ยง คือ อาชีพหลักของคนในชุมชน เพราะฉะนั้นหนึ่งใน ภูมิปัญญา ที่สำคัญของก็คงหนีไม่พ้นเรื่องราวที่เกี่ยวกับเหมี้ยง ตั้งแต่การปลูก เก็บ หมัก และวัฒนธรรมการกินเหมี้ยง กระทั่งสื่อผ่านออกมาเพื่อถ่ายทอดความรู้เหล่านี้ให้แก่คนรุ่นหลัง ในรูปแบบของศิลปะการแสดงพื้นบ้านที่เรียกว่า ฟ้อนเก็บเหมี้ยง ปิดท้ายกันด้วย ภูมิธรรม กลไกแห่งศรัทธาที่ช่วยยึดโยงคนในชุมชนให้สามารถสร้างพลังในการขับเคลื่อนกิจกรรมต่างๆ ร่วมกันได้ ภายใต้หลักการจัดการชุมชนแบบ “บวร” หรือ บ้าน วัด โรงเรียน กับพื้นที่ศูนย์กลางความเชื่อ อย่าง ศาลเจ้านาย หรือ ศาลเจ้าพ่อข้อมือเหล็ก อันเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ที่คนในชุมชนให้ความเคารพนับถือ และ วัดป่าเหมี้ยง หรือ วัดศรีบุญชุม วัดประจาหมู่บ้าน สถานที่ประกอบพิธีกรรม กิจกรรมประเพณีทางศาสนาที่สำคัญต่างๆ ของชุมชนItem คู่มือสำรับอาหารชุมชนบ้านป่าเหมี้ยง(มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ศูนย์การศึกษา ลำปาง, 2024-12-01) ศูนย์การศึกษา ลำปางสำรับอาหาร สำหรับใครที่มาท่องเที่ยวชุมชน "บ้านป้าเหมี่ยง" นอกจากจะได้สัมผัสกับบรรยากาศที่น่าสนใจของชุมชนแล้ว ยังได้สัมผัสกับสำรับอาหารที่พัฒนาอย่างสร้างสรรค์ด้วยวัตถุดิบเอกลักษณ์ของพื้นที่ คือ เหมี้ยง กาแฟ และพืชผัก สมุนไพรปลอดสารพิษของชุมชน ไม่ว่าจะเป็นเมนูไก่หลงป่า ทอดมันหัวปลีใบเหมี้ยง ข้าวยำน้ำเหมี้ยง และขนมหวานสไตล์ญี่ปุ่นอย่างโมจิกาแฟ และ โมจิชาเขียว ราดด้วยน้ำผึ้งผึ้งป่า ทานคู่กับเจลลี่ชาอัสสัม(ชาป่า) ยิ่งได้ลิ้มรสยิ่งสดชื่น ชวนให้กลับมาท่องเที่ยว มาเยือนยังชุมชนที่น่าหลงไหลแห่งนี้อีกครั้งItem สำรับอาหารรองรับการท่องเที่ยวชุมชนบ้านผาด่าน(มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ศูนย์การศึกษา ลำปาง, 2024-12-01) ศูนย์การศึกษา ลำปางชุมชนบ้านผาด่าน ตั้งอยู่ที่ตำบลทากาศ อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน มีลักษณะทางกายภาพของชุมชนตั้งอยู่ในพื้นราบหุบเขา เป็นภูเขาแบบสลับซับซ้อน พื้นที่โดยรอบหมู่บ้านมีภูเขาและลำธารล้อมรอบ ทรัพยากรธรรมชาติมีความอุดมสมบูรณ์ เป็นชนเผ่าปกาเกอะญอที่มีความเชื่อเกี่ยวกับธรรมชาติอย่างใกล้ชิด ความเชื่อถูกนำมาพูกพันกับวิถีชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการหาของป่าเพื่อนำมาประกอบอาหาร เช่น ผักหวาน เห็ด หน่อไม้ สัตว์ป่า สนุนไพรและยารักษาโรค เช่น ว่าน ไพร รากไม้ เชื้อเพลิง ที่อยู่อาศัย เป็นต้น จะเห็นได้ว่าวิถีชีวิตของชนเผ่าปกาเกอะญอใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย ผูกพันและพึ่งพิงธรรมชาติโดยตลอด ดังนั้นยังคงเลือกใช้วัตถุดิบที่ได้จากธรรมชาติในผืนป่าที่ยังคงความอุดมสมบูรณ์ เพื่อนำมาปรุงประกอบอาหารด้วยวิธีการที่เรียบง่ายจากการเรียบรู้ผ่านการ ถ่ายทอดภูมิปัญญาจากรุ่นสู่รุ่น ตามแบบวิถีการอยู่ร่วมกันระหว่างคนกับป่า