จิรานุช โสภา2025-03-232025-03-232023-07-25https://repository.dusit.ac.th//handle/123456789/5413จากหนังสือพิมพ์สยามรัฐ ปีที่ 74 ฉบับที่ 25120 วันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2566 กล่าวว่า บทความนี้อุปมา “ลมหายใจ” ว่าเป็นหัวใจสำคัญขององค์กร เปรียบเสมือนพลังขับเคลื่อนชีวิตของสิ่งมีชีวิต ซึ่งหากขาดลมหายใจ องค์กรก็ไม่สามารถดำรงอยู่หรือพัฒนาได้ ลมหายใจขององค์กรคือ “คน” หรือบุคลากรที่มีความมุ่งมั่น ทุ่มเท มีสติ และปัญญา ที่ช่วยให้องค์กรปรับตัวและอยู่รอดในยุคแห่งความไม่แน่นอน ผ่านแนวคิดเช่น Change Management, Roadmap และ Scenario Planning แนวคิดจากวัฒนธรรมญี่ปุ่น เช่น “อิชโชเก็มเม” (การทุ่มเทสุดชีวิต) และ “ริเนน” (เหตุผลจากสติ) สะท้อนคุณค่าของการทำงานเพื่อส่วนรวมมากกว่าตัวเอง โดยเฉพาะในมหาวิทยาลัยซึ่งเป็นแหล่งบ่มเพาะทุนมนุษย์ “ลมหายใจ” จึงหมายถึงกระบวนการสร้างองค์ความรู้และผลผลิตที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม บุคลากรต้องมีหัวใจเดียวกัน พร้อมเปลี่ยนแปลง และเดินหน้าอย่างมีเป้าหมาย (Ultimate Smart Goals) เพื่อความสำเร็จขององค์กรอย่างแท้จริงthลมหายใจองค์กรบุคลากรChange ManagementRoadmapริเนนอิชโชเก็มเมความอยู่รอดสติความสำเร็จมหาวิทยาลัยสวนดุสิตสวนดุสิตโพลArticle