มุทิตา สร้อยเพชร2025-03-232025-03-232021-09-14https://repository.dusit.ac.th//handle/123456789/5450จากหนังสือพิมพ์สยามรัฐ ปีที่ 72 ฉบับที่ 24653 วันที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2564 กล่าวว่า ในอดีต การทำโพลของสถาบันการศึกษามักมอบหมายให้นักศึกษาเป็นผู้เก็บข้อมูลภาคสนามเพื่อฝึกทักษะจริง โดยใช้การสุ่มตัวอย่างตามสัดส่วนประชากรและพื้นที่ ผ่านการสัมภาษณ์หรือแบบสอบถาม ส่วนการเผยแพร่ผลโพลใช้แฟกซ์หรืออีเมล ปัจจุบันมีองค์กรต่างๆ รวมถึงสื่อมวลชนที่ทำโพลของตนเองมากขึ้น โดยใช้เครือข่ายพนักงานอิสระและแพลตฟอร์มออนไลน์เช่น Facebook, Twitter และ LINE แม้เทคโนโลยีจะเปลี่ยนไป แต่คนทำโพลยังต้องมีความรู้รอบ ติดตามข่าวสาร และวางแผนอย่างรอบคอบ โดยเฉพาะในยุคปัจจุบันต้อง “ทำใจ” ต่อเสียงวิจารณ์ และ “ทำสิ่งใหม่ๆ” เช่น อินโฟกราฟิก การวิเคราะห์เชิงวิชาการ หรือรายการสนทนา นอกจากนี้ยังต้องใช้วิธีการวิจัยหลากหลาย ทั้งการสนทนากลุ่มและการสำรวจเชิงปริมาณ รวมถึงเข้าใจทัศนคติของประชาชนเพื่อนำข้อมูลไปใช้เชิงนโยบายหรือรณรงค์ทางการเมืองอย่างมีประสิทธิภาพthโพล (Poll)คนทำโพล (Pollster)ข้อมูลภาคสนามสื่อสังคมออนไลน์การสุ่มตัวอย่างอินโฟกราฟิกวิเคราะห์ผลรณรงค์ทางการเมืองทัศนคติกลยุทธ์สวนดุสิตโพลมหาวิทยาลัยสวนดุสิตArticle