ลักขณา ศรีบุญวงศ์สุนิดา ชูแสง2025-04-012025-04-012022https://repository.dusit.ac.th//handle/123456789/5819การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบพฤติกรรมการสะท้อนคิดของนักศึกษาพยาบาล ก่อนและหลังการจัดการเรียนการสอนผ่านการสะท้อนคิด (2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการสะท้อนคิดของนักศึกษาพยาบาลก่อนและหลังได้รับการจัดการเรียนการสอนโดยการส่งเสริมทักษะการสะท้อนคิดระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมของนักศึกษาที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนตามปกติ และ (3) ศึกษาความคิดเห็นต่อการเขียนบันทึกการเรียนรู้การปฏิบัติของนักศึกษาพยาบาล กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาพยาบาล ชั้นปีที่ 3 คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต จำนวน 30 คน กลุ่มทดลอง 15 คน และกลุ่มควบคุม 15 คน เป็นการวิจัยกึ่งทดลองชนิดสองกลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลอง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบประเมินพฤติกรรมสะท้อนคิด และแบบสอบถามความคิดเห็นต่อการเขียนบันทึกการเรียนรู้ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ paired t-test และ independent t-test ผลการศึกษา พบว่า (1) ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสะท้อนคิดของกลุ่มทดลอง หลังจัดการเรียนรู้ผ่านการสะท้อนคิดสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2) ค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการสะท้อนคิดหลังการทดลอง ของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (3) ค่าเฉลี่ยความคิดเห็นเกี่ยวกับประโยชน์ของการเขียนบันทึกการเรียนรู้โดยรวมอยู่ในระดับดี ส่วนความคิดเห็นเกี่ยวกับอุปสรรคของการเขียนบันทึกการเรียนรู้โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ผลการศึกษาครั้งนี้ใช้เป็นข้อมูลในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ โดยผ่านการสะท้อนคิดสำหรับนักศึกษาพยาบาลการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่สมุนไพรไทยการศึกษาพยาบาลการศึกษาพยาบาลการเรียนรู้ผ่านการปฏิบัติการการสะท้อนคิด