รุ่งนภา เลิศพัชรพงศ์ถิรพร แสงพิรุณนพเวช บุญมีวรเวชช์ อ่อนน้อมภัทร์อาภรณ์ เอี่ยมวิริยาวัฒน์นภาพร จันทร์ฉาย2025-03-032025-03-032018-09-28https://repository.dusit.ac.th//handle/123456789/4291การวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research Methodology) มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบริบทและวัฒนธรรมข้าวไร่กะเหรี่ยง อำเภอด่านช้าง จังหวัดสุพรรณบุรี 2) เพื่อพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวโดยการสร้างกระบวนมีส่วนร่วม และ 3) เพื่อพัฒนารูปแบบ การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนด้วยข้าวไร่กะเหรี่ยงอำเภอด่านช้าง จังหวัดสุพรรณบุรี ใช้วิธีการศึกษาเอกสารแนวคิด และทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง ร่วมด้วยการใช้ทฤษฎีเชิงพื้นที่ (Grounded Theory) การสังเกต แบบมีส่วนร่วม (Participant Observation) การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) การประชุมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participation Action Meeting) และการสนทนากลุ่ม (Focus Group) กับภาคีเครือข่ายที่เกี่ยวข้อง ตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้า (Triangulation Technique) และการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) นำเสนอโดยการเขียนบรรยาย เชิงพรรณนา (Descriptive Approach) ผลการวิจัยพบว่า ชาวกะเหรี่ยงแห่งหมู่บ้านตะเพินคี่ มีวิถีชีวิตความเชื่อและพิธีกรรมเกี่ยวกับ “ข้าว" สัญลักษณ์ของความอุดมสมบูรณ์ในการทำมาหากิน นำมาสร้างกระบวนการมีส่วนร่วมด้วย ภูมิปัญญาการปลูกข้าวเป็นวัฒนธรรมมข้าวไร่กะเหรี่ยงที่ปลอดภัยปราศจากสารเคมี สำหรับพิธีกรรมที่สำคัญ ได้แก่ การเรียกขวัญข้าว ทำบุญข้าวใหม่ ไหว้พระธาตุจุฬามณี เป็นต้น นำไปสู่การท่องเที่ยวตามปฏิทินกิจกรรมข้าวไร่ 12 เดือน จึงเป็นรูปแบบการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนด้วย ข้าวไร่กะเหรี่ยง ประกอบไปด้วย 3 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การมีส่วนร่วมและกระจายงานแบ่งความรับผิดชอบของชาวกะเหรี่ยง 2) การบริหารจัดการท่องเที่ยว ด้านที่พัก ด้านอาหาร ด้านกิจกรรมท่องเที่ยวด้านการคมนาคมขนส่งรวมถึงการต้อนรับและจำหน่ายสินค้าของที่ระลึกและ 3) การอนุรักษ์ข้าวแบบดั้งเดิม Abstract This research is concerned with Qualitative Research Methodology with three main objectives as 1) to study the content and the culture of Ka-Reang Rice, Dan Chang District, Suphanburi Province, 2) To develop the tourism activities by creating the participatory approach and 3) To develop a sustainable tourism model by using Ka-Reang Rice, Dan Chang District, Suphanburi Province and use the study method as conceptual documents and Grounded Theory and collect the data by Participant Observation, In-depth Interview, Participation Action Meeting, and Focus Group with associated network partners to verify the information by using Trianglulation Technique and Content Analysis Method and presented by Descriptive Approach The research result indicated that Ka-Reang people from Ta Pheng Ki Village have the way of life, belief and rituals about “Rice” a symbol of abundance of livelihood to create and participate to the wisdom process of rice cultivation which is Ka-Reang culture to cultivate rice with non-chemical and safe. For the important rituals about rice is called as “Kwan Khow” New Marit Making and attend worship at Chulamanee Relics, etc. These two cultures will encourage the tourism to participate according to the 12 months Farm Rice calendar. This strategy can help to develop a sustainable tourism by using these three elements as 1) the participation and job distribution to Ka-Reang people for their responsible, 2) Tourism Management such as accommodation, food, tourism activities and transportation including welcoming reception and selling souvenir products and, 3) Traditional rice conservation.การมีส่วนร่วมของชุมชนการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนข้าวไร่กะเหรี่ยงวัฒนธรรมข้าว