สุขุม เฉลยทรัพย์2025-03-232025-03-232022-09-22https://repository.dusit.ac.th//handle/123456789/5399จากหนังสือพิมพ์สยามรัฐ ปีที่ 73 ฉบับที่ 24902 วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2565 กล่าวว่า การควบคุมอารมณ์ (Emotional Control) เป็นความสามารถสำคัญของมนุษย์ในการรับรู้ แยกแยะ และจัดการกับอารมณ์ทั้งเชิงบวกและเชิงลบ โดยเฉพาะเมื่อเผชิญกับแรงกระตุ้นที่อาจก่อให้เกิดพฤติกรรมไม่เหมาะสม การควบคุมอารมณ์ช่วยให้บุคคลตอบสนองอย่างเหมาะสมตามบริบททางสังคม ปัจจัยที่มีผลต่อการควบคุมอารมณ์ได้แก่ ความเหนื่อยล้า การอดนอน หรือภาวะทางสุขภาพ เช่น ADHD ออทิสติก หรือโรคซึมเศร้า การส่งเสริมให้เด็กเรียนรู้การควบคุมอารมณ์ควรเริ่มตั้งแต่เล็ก โดยอาศัยบทบาทของพ่อแม่และผู้ใกล้ชิด ผู้นำที่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์จะส่งผลดีต่อการบริหารจัดการและความสัมพันธ์ในองค์กร ในทางตรงกันข้าม ผู้นำที่ปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลจะก่อให้เกิดผลเสียต่อส่วนรวมอย่างรุนแรง โดยเฉพาะในแวดวงการเมือง ดังนั้น การฝึกสติ การมองโลกเชิงบวก และการเปิดรับการสนับสนุนทางอารมณ์จึงเป็นแนวทางสำคัญในการควบคุมอารมณ์เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตและความสัมพันธ์ในสังคมthการควบคุมอารมณ์แรงกระตุ้นสติสัมปชัญญะความยืดหยุ่นทางอารมณ์พฤติกรรมก่อกวนโรคทางอารมณ์เด็กและพัฒนาการผู้นำความสัมพันธ์ทางสังคมการสนับสนุนทางอารมณ์มหาวิทยาลัยสวนดุสิตสวนดุสิตโพลArticle