ชรริน ขวัญเนตร2025-07-032025-09-032025-07-032025-09-03https://repository.dusit.ac.th/handle/123456789/12098การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาพฤติกรรมของผู้ปกครองในการใช้ยาปฏิชีวนะในเด็ก และปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมของผู้ปกครองในการใช้ยาปฏิชีวนะในเด็ก กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยเป็นผู้ปกครองที่ดูแลเด็กวัยเรียน และอาศัยอยู่ในเขตเทศบาลบางศรีเมือง อำเภอเมืองนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี ในช่วงระยะเวลาเดือนพฤษภาคมถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2560 จำนวน 200 ราย เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยประกอบด้วย แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคลของผู้ปกครองและเด็กวัยเรียน แบบสอบถามความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะสำหรับเด็ก แบบสอบถามอิทธิพลของสิ่งแวดล้อมต่อพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะในเด็ก และแบบสอบถามพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะในเด็ก สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย สถิติพรรณนา ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และสถิติวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า อายุของบุตรมีความสัมพันธ์เชิงลบกับพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะในเด็กของผู้ปกครองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = -.158, p = < .01) ขณะที่อิทธิพลของสิ่งแวดล้อมมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะในเด็กของผู้ปกครองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .367, p = < .001) เมื่อวิเคราะห์ด้วยสถิติวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณพบว่า อายุของบุตร และอิทธิพลของสิ่งแวดล้อมมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะในเด็กของผู้ปกครอง โดยสามารถร่วมกันทำนายพฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะในเด็กของผู้ปกครองได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (F(2,197) = 17.90, p = < .001) และมีอำนาจในการพยากรณ์เท่ากับร้อยละ 15.4 (R2 = .154) สามารถนำผลการวิจัยไปใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการพัฒนาพฤติกรรมของผู้ปกครองในการให้ยาแก่เด็กวัยเรียนได้อย่างถูกต้องยาปฏิชีวนะ -- พฤติกรรม