สุทัศน จันบัวลามานะ เอี่ยมบัววรรณิกา เกิดบาง2025-08-152025-09-032025-08-152025-09-03https://ebooks.dusit.ac.th/detail.php?recid=1428https://repository.dusit.ac.th/handle/123456789/12060งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์เครื่องปั้นดินเผาให้มีความเบาในขณะที่ความแข็งแรงลดลงไม่มากนัก โดยใช้วัตถุดิบที่มีอยู่ในท้องถิ่นได้แก่ชานอ้อยและเถ้าชานอ้อยเป็นส่วนผสม เพื่อให้ผลิตภัณฑ์ที่ได้มีความแข็งแรงและมีน้ำหนักที่เบาขึ้น โดยผสมเถ้าชานอ้อยในอัตราสวนตั้งแต่ร้อยละ 5 – 20 โดยน้ำหนัก หรือชานอ้อยร้อยละ 2-8 โดยน้ำหนัก และเผาที่อุณหภูมิ 900 องศาเซลเซียส ผลการวิจัยพบว่า อัตราส่วนที่เหมาะสมที่สุดคือการเติมเถ้าชานอ้อยลงไปร้อยละ 10 โดยน้ำหนัก โดยชิ้นงานมีความสามารถในการรับแรงอัดได้เท่ากับ 20.10 เมกกะพาสคาล ความหนาแน่น 1.47 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร ร้อยละของการดูดซึมน้ำเท่ากับ 13.91 ร้อยละของความพรุนตัว เท่ากับ 25.73 ร้อยละของน้ำหนักสูญหายหลังการเผาเท่ากับ 15.97 และชิ้นงานที่เติมชานอ้อยร้อยละ 4 โดยน้ำหนัก โดยชิ้นงานมีความสามารถในการรับแรงอัดได้เท่ากับ 10.12 เมกกะพาสคาล ความหนาแน่น 1.53 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร ร้อยละของการดูดซึมน้ำเท่ากับ 19.95 ร้อยละของความพรุนตัวเท่ากับ 30.17 และร้อยละของน้ำหนักสูญหายหลังการเผาเท่ากับ 14.12เครื่องปั้นดินเผา