กาญจนา เดชภิญญา2025-02-052025-02-052019-06-01วพ LC4815 ก425 ก6 2562https://repository.dusit.ac.th//handle/123456789/2792วิทยานิพนธ์หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาพิเศษการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของแผนการจัดการเรียนรู้ด้านการประกอบอาหารของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาโดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ ตามเกณฑ์ประสิทธิภาพ 80/80 2) เพื่อศึกษาความสามารถด้านการประกอบอาหารของนักเรียน ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ และ 3) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถด้านการประกอบอาหารของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ก่อนและหลังได้รับการสอนโดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ นักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ระดับชั้นประถมปีที่ 6 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2561 โดยเลือกแบบเจาะจงจากระดับสติปัญญา 50-70 ไม่มีพิการซ้อน มีจำนวนทั้งสิ้น 6 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาแผนการจัดการเรียนรู้การประกอบอาหารโดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ จำนวน 8 แผน แบบประเมินระหว่างเรียนแต่ละแผน จำนวน 8 ชุด และแบบประเมินความสามารถด้านทักษะปฏิบัติการประกอบอาหารก่อนและหลังที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น แล้วน าคะแนนที่ได้จากการประเมินท าการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและวิธีทดสอบวิลคอกซัน (Wilcoxon Matched-Pairs Signed-Ranks Test) ผลการวิจัย พบว่า 1) ประสิทธิภาพของแผนการการจัดการเรียนรู้ด้านการประกอบอาหารของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 คะแนนระหว่างการพัฒนาความสามารถด้านการประกอบอาหารของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ได้ค่าเฉลี่ยร้อยละ 82.50 และคะแนนหลังการพัฒนาความสามารถในการประกอบอาหารของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ได้ค่าเฉลี่ยร้อยละ 84.20 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐานที่ก าหนดไว้ (E1/E2 เท่ากับ 80/80) 2) ความสามารถด้านการประกอบอาหารของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา หลังได้รับการสอนโดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ พบว่า นักเรียนมีคะแนนอยู่ระหว่าง 140-176 คะแนน มีค่าเฉลี่ย 161.67 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 84.20 3) การเปรียบเทียบความสามารถด้านการประกอบอาหารของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ด้วยการวิเคราะห์ Wilcoxon Signed Ranks Test พบว่า ความสามารถหลังได้รับการจัดการเรียนรู้ด้านการประกอบอาหารของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา โรงเรียนปัญญาวุฒิกร โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ในภาพรวมแตกต่างจากก่อนการจัดการเรียนรู้อย่างมีนัยส าคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (p-value = .028) แสดงให้เห็นว่านักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาหลังพัฒนาความสามารถด้านการประกอบอาหารโดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์มีการพัฒนาสูงขึ้น ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้thเด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาการศึกษาและการสอนการประกอบอาหารThesis