สิรวัลภ์ เรืองช่วย ตู้ประกาย | เสรีย์ ตู้ประกาย | โกวิท สุวรรณหงษ์2025-08-192025-08-19https://ebooks.dusit.ac.th/detail.php?recid=1185https://repository.dusit.ac.th/handle/123456789/7992งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาการปรับตัวทางมิติเศรษฐศาสตร์ 2) หาแนวทางและรูปแบบการปรับตัวทางมิติเศรษฐศาสตร์ 3) หาระบบที่เหมาะสมสำหรับการประกันภัย การชดเชยและการกระจายความช่วยเหลือให้ทั่วถึงแก่ผู้ได้รับผลกระทบจากอุทกภัย และ 4) หามาตรการและองค์กรรับผิดชอบในการปรับตัวทางมิติเศรษฐศาสตร์ของชุมชนลุ่มน้ำมูลตอนล่างต่อปัญหาน้ำท่วม เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถามแบบมีโครงสร้าง และไม่มีโครงสร้าง โดยสอบถามกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 358 คนในพื้นที่ตำบลโขงเจียม ตำบลห้วยไผ่ และตำบลหนองแสงใหญ่ อำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง จำนวน 223 คน คิดเป็นร้อยละ 63 นอกจากนั้นเป็นเพศชาย จำนวน 131 คน คิดเป็นร้อยละ 37 อยู่ในช่วงอายุ 46- 60 ปี มากที่สุด จำนวน 109 คน คิดเป็นร้อยละ 31.5 ประกอบอาชีพเกษตรกรรมมากที่สุด จำนวน 159 คน คิดเป็นร้อยละ 45.6 ผู้ตอบแบบสอบถาม ระบุว่าปัญหาที่พบมากที่สุดจากภาวะน้ำท่วมที่ผ่านมา คือ ปัญหารายได้ลดลง การปรับตัวที่ผู้ตอบแบบสอบถามกระทำมากที่สุดมากเป็นล้าดับแรก คือหาอาชีพเสริมรายได้ แนวทางการปรับตัวทางมิติเศรษฐศาสตร์ของชุมชนลุ่มน้ำมูลตอนล่างต่อปัญหาน้ำท่วม ด้านชีวิต/สุขภาพ ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เห็นว่าควรตรวจสุขภาพประจำปี/สม่ำเสมอ และควรดูแลสุขภาพให้แข็งแรงอยู่เสมอ สำหรับด้านที่อยู่อาศัยผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เห็นว่าควรดีดบ้าน/ ยกบ้านให้สูงขึ้น ด้านทรัพย์สินผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เห็นว่าควรเตรียมยกทรัพย์สินขึ้นที่สูง ด้านพื้นที่เกษตรกรรมผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เห็นว่าควรปลูกพืชที่เก็บเกี่ยวได้เร็ว และควรเก็บเกี่ยวผลผลิตก่อนถึงฤดูน้ำหลาก ด้านการคมนาคมผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เห็นว่าควรซ่อมแซมถนนให้อยู่ในสภาพดีอยู่เสมอ ด้านแหล่งท่องเที่ยว และโบราณสถานผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เห็นว่าควรทำแนวกั้นน้ำรอบแหล่งโบราณสถาน และควรดูแลซ่อมแซมอยู่เสมอ ด้านสาธารณสมบัติ ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เห็นว่าควรร่วมกันสอดส่องดูแล และควรบำรุงรักษาอยู่เสมอ ระบบการชดเชยที่เหมาะสมทางมิติเศรษฐศาสตร์ของชุมชนลุ่มน้ำมูลตอนล่างต่อปัญหาน้ำท่วม ทั้งด้านชีวิต/สุขภาพ ที่อยู่อาศัย ทรัพย์สิน พื้นที่เกษตรกรรม การคมนาคม แหล่งท่องเที่ยว และโบราณสถาน และสาธารณสมบัติ ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่คิดว่ารัฐควรชดเชยให้ร้อยละ 100 ของความเสียหายทั้งหมด และองค์กรที่ควรรับผิดชอบทางมิติเศรษฐศาสตร์ของชุมชนลุ่มน้ำมูล ตอนล่างต่อปัญหาน้ำท่วม คือรัฐบาล และองค์การบริหารส่วนตำบลน้ำท่วม | น้ำท่วม -- การประเมิน | น้ำท่วม -- การปรับตัว