สุขุม เฉลยทรัพย์2025-03-232025-03-232023-10-05https://repository.dusit.ac.th//handle/123456789/5432จากหนังสือพิมพ์สยามรัฐ ปีที่ 74 ฉบับที่ 25172 วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2566 กล่าวว่า การพัฒนาที่ยั่งยืนตามกรอบ SDGs ค.ศ. 2030 ที่ร่วมลงนามโดย 193 ประเทศ รวมถึงไทย เน้นการพัฒนาสังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมอย่างสมดุลโดยไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง การบริโภคอาหารจึงกลายเป็นปัจจัยสำคัญในการบรรลุเป้าหมาย โดยอุตสาหกรรมอาหารมีส่วนใช้พลังงานโลกถึง 30% และปล่อยก๊าซเรือนกระจกถึง 22% โดยเฉพาะภาคปศุสัตว์ ทั้งนี้ยังส่งผลกระทบต่อท้องทะเล ความหลากหลายทางชีวภาพ รวมถึงสุขภาพมนุษย์ เช่น โรคอ้วนและเบาหวาน หลายประเทศได้บรรจุนโยบายอาหารยั่งยืนเข้าสู่แผนชาติ เช่น เยอรมนี บราซิล และสวีเดน เพื่อสนับสนุนระบบอาหารที่ปลอดภัย มีคุณภาพ และยั่งยืน การลดการบริโภคเนื้อสัตว์และขยะอาหารเป็นแนวทางสำคัญ ในไทย มหาวิทยาลัยสวนดุสิตได้มีโครงการต้นแบบอย่าง “หอมขจรฟาร์ม” และ “Green & Clean University” สนับสนุนการผลิตและบริโภคที่ยั่งยืน ทั้งนี้ความสำเร็จของ SDGs ยังต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกคนเพื่อไม่ทิ้งภาระไว้กับคนรุ่นหลังthการพัฒนาที่ยั่งยืนการบริโภคอาหารก๊าซเรือนกระจกปศุสัตว์ความหลากหลายทางชีวภาพสุขภาพSDGsขยะอาหารGreen & Cleanหอมขจรฟาร์มมหาวิทยาลัยสวนดุสิตสวนดุสิตโพลArticle