นงค์ลักษณ์ โชติวิทยธานินทร์2025-03-222025-03-222023-04-01https://repository.dusit.ac.th//handle/123456789/5351จากหนังสือพิมพ์สยามรัฐ ปีที่ 73 ฉบับที่ 25045 วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2566 กล่าวถึง นวัตกรรมเชิงนโยบาย (Policy Innovation) คือกระบวนการพัฒนานโยบายสาธารณะรูปแบบใหม่ที่สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ประเทศ โดยเน้นการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในทุกระดับ ไม่จำกัดเฉพาะผู้มีอำนาจในภาครัฐ การนำเทคนิคนี้มาใช้ช่วยให้รัฐบาลสามารถคิดค้นแนวทางที่ตอบโจทย์ต่อปัญหาที่ซับซ้อนและเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว เช่น ภาวะโลกร้อน ความเหลื่อมล้ำ และเทคโนโลยีใหม่ๆ ประเทศต่างๆ เช่น สิงคโปร์ นิวซีแลนด์ และสหรัฐฯ ได้นำมาใช้สำเร็จในการพัฒนานโยบายด้านต่างๆ การนำนวัตกรรมเชิงนโยบายมาใช้ในไทยจึงเป็นสิ่งจำเป็น โดยเฉพาะหลังเลือกตั้งปี 2566 ที่รัฐบาลใหม่ต้องกำหนดทิศทางประเทศในหลายมิติ การใช้วิธีนี้ไม่เพียงช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของนโยบาย แต่ยังส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ การยอมรับจากสังคม และผลลัพธ์เชิงประจักษ์ที่ยั่งยืน แม้มีต้นทุนในระยะสั้น แต่สามารถคุ้มค่าในระยะยาวหากมีการวิเคราะห์ต้นทุน-ผลประโยชน์ที่รอบคอบthนวัตกรรมเชิงนโยบายนโยบายสาธารณะผู้มีส่วนได้ส่วนเสียการมีส่วนร่วมความคิดสร้างสรรค์การปฏิรูปยุทธศาสตร์ประเทศเทคโนโลยีดิสรัปชั่นความคุ้มทุนผลลัพธ์เชิงประจักษ์มหาวิทยาลัยสวนดุสิตสวนดุสิตโพลArticle